Σάββατο 19 Φεβρουαρίου 2011

Ερωτικές Επιστολές... (3)


Μάιος 1937

"Αλλά δεν θέλω να σου γράψω λέξεις και λέξεις και λέξεις· πρέπει να σε δω και να σ' ακούσω· είναι κολασμένη κατάσταση να κάθομαι να σου γράφω τώρα· είναι σαν να σε παίρνω στα χέρια μου και να σε σηκώνω στον αέρα, (αν και είμαι σίγουρος ότι δεν έχω τη δύναμη για κάτι τέτοιο), σε σκέφτομαι ότι είσαι στ' αλήθεια η Κέιτλίν μου με σάρκα και οστά, η Κέιτλιν που την αγαπάω πιο πολύ απ' όσο άνθρωπος αγάπησε άλλον άνθρωπο, και μετά βρίσκω μια ξύλινη Κέιτλιν σαν κούκλα παιδική ή μια μακρουλή λεπτή Κέιτλιν σαν στιλογράφο ή μια μούμια Κέιτλιν καμωμένη πριν από τη Βίβλο, πολύ γριά κι έτοιμη να διαλυθεί στο πουθενά. Σε θέλω. Όταν είσαι μακριά μου, είναι μια απολύτως σωματική έλλειψη, αβάσταχτη και ανεπανόρθωτη· αν έχανα το ένα μου το χέρι όταν δεν ήσουν μαζί μου, όταν θα επέστρεφες, το χέρι θα φύτρωνε και πάλι, πιο δυνατό και πιο μακρύ από ποτέ. Πάλι είναι οι μπαρούφες μου αυτές, αλλά δεν σημαίνει ότι δεν είναι και η απόλυτη αλήθεια· είναι ανοησία να ζω χωρίς εσένα, κι εσύ χωρίς εμένα· ο κόσμος είναι ανισόρροπος εκτός κι αν στο ίδιο του το κέντρο είμαστε εμείς οι δυο τα μικρά κορμάκια που όλη την ώρα στεκόμαστε μέσα σε μια μαλλιαρή, χρυσαφένια, λίγο ως πολύ ακατάληπτη αχλή παλαβομάρας. Κι αυτά είναι κι άλλες λέξεις, αλλά σ' αγαπάω και σ' αγαπάω και σ' αγαπάω."


Ντίλαν Τόμας στην Κέιτλιν Μακναμάρα

Πηγή: Ημερολόγιο 2011 "Ερωτικές σελίδες" (Μεταίχμιο)

Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου 2011

14 Φεβρουαρίου: Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου...



Με αφορμή, σήμερα, την ημέρα των ερωτευμένων, είχα την απορία να μάθω από που προήλθε ο εορτασμός αυτός....

Σύμφωνα με τους μύθους, η 14η Φεβρουαρίου για τους αρχαίους Ρωμαίους ήταν μέρα Παγανιστικής γιορτής προς τιμήν της Juno, της βασίλισσας των Θεών της Ρώμης, γνωστή και σαν Θεά των γυναικών και του γάμου. Την επομένη ξεκινούσε η γιορτή Lupercalia,γιορτή της γονιμότητας, κατά την οποία τα, τότε περιορισμένα, κορίτσια και αγόρια έρχονταν σε επαφή και ακολουθούσαν μία σειρά από έθιμα που συχνά τους οδηγούσαν στο να ερωτευτούν.

Τα πράγματα άρχιζαν να αλλάζουν κατά τον 3ο αιώνα μ.Χ., όταν ο σκληρός αυτοκράτορας Κλαύδιος Β’ ανακάλυψε πως αυτά τα έθιμα μάλλον έβλαπταν τους στρατιώτες του που, προσκολλημένοι στις αγαπημένες τους, έδειχναν απρόθυμοι να φεύγουν για πολέμους. Δεν προβληματίστηκε όμως πολύ και με ένα διάταγμα απαγόρευσε όλους τους αρραβώνες και τους γάμους στη Ρώμη.

Η απόφαση αυτή βρήκε αντίθετο το νεαρό ιερέα Βαλεντίνο ο οποίος, αψηφώντας την, συνέχισε να παντρεύει ζευγάρια κρυφά. Ο Κλαύδιος όμως δεν άργησε να το μάθει και τον συνέλαβε. Όμως, η επιρροή που είχε στους νέους έκανε το Κλαύδιο να προσπαθήσει να τον πείσει να απαρνηθεί τον Χριστιανισμό και να ασπαστεί την ειδωλολατρία, με σκοπό να τον υπηρετήσει. Ο Βαλεντίνος αρνήθηκε σθεναρά, και ως εκ τούτου καταδικάστηκε με θάνατο. Στο διάστημα όμως που παρέμεινε στη φυλακή, ερωτεύθηκε τη τυφλή κόρη του δεσμοφύλακα του και ένα θαύμα αποκατέστησε την όρασή της. Πριν εκτελεστεί στις 14 Φεβρουαρίου του 270 μ.Χ., της άφησε ένα αποχαιρετιστήριο γράμμα που υπέγραφε ως «ο Βαλεντίνος σου».

Η χριστιανική καθολική εκκλησία τίμησε τη μνήμη του Βαλεντίνου και τον αναγνώρισε σαν οσιομάρτυρα, αφιερώνοντάς του τη 14η Φεβρουαρίου. Στο Μεσαίωνα, μάλιστα, ο Βαλεντίνος ήταν ένας από τους πιο δημοφιλείς αγίους σε Αγγλία και Γαλλία. Πιο συγκεκριμένα, στη Μεγάλη Βρετανία η ημέρα του Αγ. Βαλεντίνου ξεκίνησε να είναι δημοφιλής γύρω στο 17ο αιώνα, ενώ μέχρι τα μέσα του 18ου αι. ήταν συχνό φαινόμενο, ανάμεσα στους εραστές κάθε κοινωνικής τάξης, να ανταλλάζονται λόγια και σημειώματα αγάπης.

Μια δεύτερη εκδοχή όμως της ιστορίας είναι ότι η 14η Φεβρουαρίου γιορτάζεται ως η ημέρα των ερωτευμένων, προς τιμήν του επισκόπου Ουαλεντίνο που γεννήθηκε στην πόλη Terni της Ιταλίας το 175 μ.Χ. και πέθανε στις 14 Φεβρουαρίου του 273 μ.Χ.. Η παγκόσμια φήμη του στηρίχθηκε σε έναν θρύλο, που έχει τις ρίζες του στις αγγλοσαξονικές χώρες και λέει πως ο επίσκοπος Ουαλεντίνος προσέφερε στους νέους επισκέπτες του ένα λουλούδι από τον κήπο του. Δύο από αυτούς αγαπήθηκαν και έζησαν τόσο ευτυχισμένοι, ώστε όλο και περισσότεροι νέοι άρχισαν να επισκέπτονται το Terni, ευελπιστώντας στην ίδια τύχη.

 Πηγές: madata.grin2life.gr

Κυριακή 13 Φεβρουαρίου 2011

Ερωτικές Επιστολές... (2)


Νοέμβριος ή Δεκέμβριος 1936

"Θέλω όσο δεν φαντάζεσαι να σε δω και πάλι· σ'αγαπώ· είσαι κάτι βδομάδες πιο μεγάλη τώρα· έχουνε γίνει γκρίζα τα μαλλιά σου; Τα έχεις τραβήξει προς τα πάνω και μοιάζεις αληθινά σαν πρόσωπο ενήλικο, καθόλου όμορφη πια και αφράτη σαν και τις θυγατέρες του Θεού; Όχι, δεν θα πρέπει να δείχνεις πολύ μεγαλομένη, γιατί θα έμοιαζες μεγαλύτερη από μένα· και ποτέ μα ποτέ δεν θα σ' αφήσω μεγάλη να γίνεις να βάλεις μυαλό, κι εσύ ποτέ δεν θα μ' αφήσεις μεγάλος να γίνω και να βάλω μυαλό, και πάντα θα είμαστε νέοι και άμυαλοι μαζί. Υπάρχει, υποθέτω, στα μάτια Εκείνων των Ανθρώπων ένα είδος γλυκιάς τρέλας για σένα και για μένα, ένα είδος τρελής σαστισμάρας και κατάπληξης που τη συναισθάνονται οι Κακιασμένοι και οι Κακεντρεχείς· είσαι ο μόνος άνθρωπος... αποδώ ίσαμε τον Αλδεβαράν και πίσω πάλι, με τον οποίο αισθάνομαι απολύτως ελεύθερος· και θαρρώ ότι αυτό ισχύει, γιατί είσαι τόσο αθώα όσο κι εγώ. Ω, ξέρω ότι δεν υπάρχουν άγιοι ή παρθένες ή σαλοί· γνωρίζουμε όλοι μας τη λαγνεία και τα αισχρόλογα χωρατά και τους πιο πολλούς βρωμερούς ανθρώπους· μπορούμε να μπούμε σε λεωφορεία και να μετρήσουμε τα ρέστα μας και να διασχίσουμε δρόμους και να μιλήσουμε λέγοντας φράσεις πραγματικές. Αλλά η αθωότητά μας πάει τρομερά βαθιά, και το ατιμωτικό μυστικό μας είναι ότι δεν ξέρουμε τίποτε απολύτως, και το φριχτό μύχιο μυστικό μας είναι ότι διόλου δεν χολοσκάμε που δεν ξέρουμε..."

Ντίλαν Τόμας στην Κέιτλιν Μακναμάρα

Πηγή: Ημερολόγιο 2011 "Ερωτικές σελίδες" (Μεταίχμιο) 

Σάββατο 5 Φεβρουαρίου 2011

Ερωτικές Επιστολές... (1)


17 Ιουλίου 1936

"Σ' αγαπώ Κέιτλιν... Σ' αγαπώ για εκατομμύρια εκατομμυρίων πράγματα, ρολόγια και βαμπίρ και βρόμικα νύχια και μπερδεμένες ζωγραφιές και όμορφα μαλλιά και ωραία μεθύσια και έκπτωτα όνειρα. Θέλω να είσαι μαζί μου· μπορείς να έχεις όλους τους χώρους ανάμεσα στα σπίτια, και μπορώ να έχω μια κάμαρα δίχως παράθυρα· θα κάνουμε ένα σπίτι στα μισά της διαδρομής· μπορείς να με διδάξεις να περπατάω στον αέρα, κι εγώ να σε διδάξω να βγάζεις χαριτωμένους ήχους απ' το πιάνο δίχως διόλου μουσική· θα έχουμε ένα κρεβάτι σε κάποιο μπαρ, όπως είπαμε ότι θα κάναμε, και δεν θα έχουμε δεκάρα τσακιστή και θα ζούμε με δανεικά και αγύριστα από άλλους που δεν θα τους αρέσει καθόλου κάτι τέτοιο. Η κάμαρα είναι γεμάτη από δαύτους τώρα, αλλά δεν με νοιάζει, για κανέναν δεν νοιάζομαι. Θέλω να είσαι μαζί μου γιατί σ' αγαπώ. Δεν ξέρεις τι σημαίνει σ' αγαπώ, εκτός από το ότι πράγματι σ' αγαπώ... Γράψε μου σύντομα, πολύ μα πολύ σύντομα, και πες μου ότι στ' αλήθεια εννοείς τα σχετικά με το ότι μ' αγαπάς κι εσύ· αν δεν το κάνεις, θα κόψω τον λαιμό μου ή θα πάω σινεμά."

Ντίλαν Τόμας στην Κέιτλιν Μακναμάρα


Με αφορμή το Ημερολόγιο 2011 "Ερωτικές σελίδες" (Μεταίχμιο) που μου πήραν δώρο φέτος για τις γιορτές... :)