Το εντελβάις που λέγεται και αστέρι των Άλπεων, είναι ένα λουλουδάκι άγνωστο στην Ελλάδα. Το βρίσκει κανείς στις Άλπεις, στις απότομες πλαγιές, ανάμεσα στους βράχους και τα χιόνια. Μοιάζει με ασημένιο αστεράκι, χωρίς καθόλου άρωμα. Στην Ελβετία υπάρχει ένας θρύλος για το εντελβάις, που τον διηγούνται οι κάτοικοι της όμορφης αυτής και σχεδόν πάντα χιονισμένης χώρας της Ευρώπης.
Υπήρχε κάποτε στην πιο ψηλή βουνοκορφή, ανάμεσα στα χιόνια και τα σύννεφα, ένας πύργος όπου έμενε η βασίλισσα του χιονιού. Ήταν πολύ όμορφη, ντυμένη πάντα στα λευκά, με ξανθά μαλλιά, σχεδόν διάφανη. Την υπηρετούσαν μερικά ξωτικά, κάτι πλάσματα σαν νάνοι, αλλά με σκληρή και άπονη καρδιά. Αλλά και η καρδιά της βασίλισσας του χιονιού ήταν σκληρή και ψυχρή, σαν τον πάγο.
Πολλοί κυνηγοί των Άλπεων είχαν ακούσει για τον πύργο και τη βασίλισσα του χιονιού κι είχαν την περιέργεια να τη γνωρίσουν. Μερικοί από αυτούς κατάφεραν να σκαρφαλώσουν στις απότομες, τις χιονισμένες και επικίνδυνες βουνοκορφές και να φθάσουν κοντά στον πύργο. Μα δεν μπόρεσαν να δουν τη βασίλισσα του χιονιού. Τα ξωτικά τους προλάβαιναν πάντα, ορμούσαν καταπάνω τους και τους γκρέμιζαν χωρίς οίκτο στα βαθιά και παγωμένα βάραθρα. Αλλά και η όμορφη βασίλισσά τους δεν αισθανόταν κανέναν οίκτο γι' αυτούς τους δυστυχισμένους κυνηγούς. Ποτέ της δεν είχε πονέσει η ψυχρή καρδιά της για την σκληρή μοίρα εκείνων που πέθαιναν για χάρη της. Κάποτε ένας νέος, όμορφος και ανδρείος κυνηγός, αποφάσισε να δοκιμάσει κι αυτός την τύχη του. Να ανέβει στην πιο ψηλή κορυφή των Άλπεων για να συναντήσει τη βασίλισσα του χιονιού, που έλεγαν πως σαν τη δική της ομορφιά δεν είχε αντικρίσει ποτέ ανθρώπου μάτι σε άλλη γυναίκα.
- Μα ... τι πας να κάνεις; τον συμβούλεψαν οι φίλοι του. Από όσους προσπάθησαν να φθάσουν ως τον πύργο της βασίλισσας του χιονιού, δεν γύρισε κανένας πίσω. Σίγουρα τα κόκαλά τους θα είναι θαμμένα κάτω από τα παγωμένα χιόνια.
Μα ο νεαρός κυνηγός ήταν γεμάτος πείσμα και θάρρος και δεν τους άκουσε. Είχε εμπιστοσύνη στον εαυτό του. έτσι ξεκίνησε ένα πρωί και άρχισε να σκαρφαλώνει με υπομονή στις απότομες πλαγιές.
Και να που, αρκετές ώρες αργότερα και αποκαμωμένος από την κούραση, κατάφερε να φθάσει κοντά στην πιο ψηλή κορυφή. Και τότε, αντίκρισαν τα μάτια του έναν λαμπρό και κάτασπρο πύργο! Ήταν ο πύργος της βασίλισσας του χιονιού! Επιτέλους τον είχε βρει! Αλλά, να που τον περίμενε μια ακόμα ανέλπιστη τύχη. Εκείνη τη στιγμή άνοιξε η πόρτα του πύργου και βγήκε μια πεντάμορφη γυναίκα. Ήταν τόσο όμορφη, που του έκοψε την ανάσα ... ΄Ηταν η βασίλισσα του χιονιού!
Δεν άργησε να πάρει και εκείνη είδηση τον κυνηγό και προχώρησε με λίγο δισταγμό προς το μέρος του. Ύστερα σταμάτησε λίγα μέτρα μακριά του και τον κοίταζε με περιέργεια και ενδιαφέρον. Ο νεαρός κυνηγός, όταν συνήλθε κάπως από την ταραχή, τη συγκίνηση και τον θαυμασμό του, αποφάσισε να προχωρήσει μερικά βήματα ακόμα και να της μιλήσει, αλλά δεν πρόλαβε ο δυστυχισμένος, Τα καταραμένα τα ξωτικά τον πήραν είδηση, όρμησαν ξαφνικά όλα καταπάνω του με άγριες κραυγές και πριν εκείνος μπόρεσε να αμυνθεί, τον έσπρωξαν και τον έριξαν κάτω από ένα βράχο...
Ο άτυχος νέος χτύπησε άσχημα το κεφάλι του και ξεψύχησε αμέσως...
Η βασίλισσα του χιονιού, όταν απομακρύνθηκαν τα ξωτικά, προχώρησε προς το μέρος του νεκρού νέου. Έφθασε κοντά του και στάθηκε να τον κοιτάξει. Για πρώτη φορά η καρδιά της δοκίμαζε την θλίψη και τον οίκτο. Για πρώτη φορά ο πόνος, αυτό το άγνωστο για κείνη συναίσθημα, έλιωνε τον πάγο που είχε σκεπάσει την καρδιά της. Ω ... πόσο λυπόταν αυτό το όμορφο παλικάρι που σκοτώθηκε για χάρη της και πόσο μισούσε τα καταραμένα ξωτικά!
Από τα μάτια της κύλησαν για πρώτη φορά χοντρά δάκρυα και σκόρπισαν πάνω στα χιόνια και στους βράχους... Αυτά τα δάκρυα έγιναν μικρά λουλουδάκια, σαν αστεράκια, με ασημένια και απαλά σαν βελούδο πέταλα. Είναι τα εντελβάις.
Από την ημέρα εκείνη χάθηκε η βασίλισσα του χιονιού, χάθηκαν και τα ξωτικά κι έγινε άφαντος ο λευκός πύργος τους. Το μόνο που έμεινε είναι ο θρύλος του εντελβάις, του μικρού αυτού λουλουδιού που οι κάτοικοι των Άλπεων δυσκολεύονται πολύ να το βρουν, γιατί λένε πως φέρνει τύχη σε όποιον το κρατάει πάνω του...
foverO .!!! :'D
ΑπάντησηΔιαγραφή