Πέμπτη 8 Απριλίου 2010

Αρραβώνας...


Ο αρραβώνας ή όπως συνηθιζόταν παλαιότερα να λέγεται “οι αρραβώνες”, αποτελεί την πρώτη επίσημη δέσμευση ενός ζευγαριού. Είναι η “πρόταση γάμου” και παλαιότερα ήταν απαραίτητη διαδικασία πριν την ολοκλήρωση της σχέσης με το μυστήριο του γάμου. Σήμερα αποτελεί την ιδανική ευκαιρία γνωριμίας των δύο οικογενειών των μελλόνυμφων ώστε να προετοιμαστούν για τη διαδικασία του γάμου.
Συνήθως ο αρραβώνας γίνεται σε στενό οικογενειακό κύκλο,με τους συγγενείς πρώτου βαθμού(γονείς,αδέλφια,γιαγιαδες,παππούδες,θείους και θείες) αλλά μπορούν να παρευρίσκονται και οι πολυ στενοί φίλοι του ζευγαριού. Ωστόσο δεν είναι λίγοι κι εκείνοι που επιλέγουν να διευρύνουν τον κύκλο και να μοιραστούν αυτή τη χαρά με πολύ κόσμο.
Τις περισσότερες φορές, οι βέρες ανταλλάζονται στο σπίτι της νύφης και στη συνέχεια ακολουθεί γεύμα που παραθέτουν οι γονείς της νύφης, είτε στο σπίτι είτε σε κάποιο κέντρο διασκέδασης ή εστιατόριο.
Το τυπικό της ημέρας του αρραβώνα λέει ότι πρέπει να υπάρχει ένα τραπέζι στρωμένο με λευκό κατά προτίμηση τραπεζομάντηλο όπου θα τοποθετηθεί ένα εικόνισμα της Παναγίας ή του προστάτη Αγίου του σπιτιού (αν υπάρχει κάτι τέτοιο) και ένα ανθοδοχείο με λουλούδια ή η ανθοδέσμη που θα έχει στείλει νωρίτερα ο γαμπρός. Στο τραπέζι αυτό θα τοποθετηθεί ο δίσκος με τα κουφέτα και τις βέρες που θα φέρει ο γαμπρός όταν έρθει με την οικογένειά του.
Αφού φθάσουν όλοι οι καλεσμένοι και γίνει η πρώτη γνωριμία και το πρώτο κέρασμα, συνήθως λικέρ με λευκό σοκολατάκι ή μπεζέ ή αμυγδαλωτό, ο πατέρας της νύφης σταυρώνει στο εικόνισμα τις βέρες και τις περνά στον αριστερό παράμεσο των μελλονύμφων. Αν υπάρχει κουμπάρος μπορεί να τις περάσει αυτός. Παραδοσιακά στον αρραβώνα οι βέρες φοριούνται στον αριστερό παράμεσο και στο γάμο μπαίνουν στο δεξί. Εάν επιθυμείτε μπορεί να παρευρίσκεται και ιερέας για να ευλογήσει τον αρραβώνα και να δώσει την ευχή της εκκλησίας στους δύο αρραβωνιασμένους.
Οι βέρες αποτελούν μία πολύ παλιά παράδοση και είναι ένδειξη αφοσίωσης του ενός προς τον άλλο ενώ το κυκλικό σχήμα τους συμβολίζει την αέναη αιώνια αγάπη.Στο εσωτερικό των βερών γράφεται το όνομα του καθενός στη βέρα του άλλου και η ημερομηνία τέλεσης του αρραβώνα.
Στη συνέχεια ακολουθούν τα δώρα προς το ζευγάρι. Πρώτη η οικογένεια του γαμπρού δίνει τα δώρα της στη νύφη ,κυρίως κοσμήματα, δείχνοντας την αγάπη τους και το σεβασμό τους στο πρόσωπο της και στη συνέχεια δωρίζει η οικογένεια της νύφης τον γαμπρό. Αμέσως μετά ο γαμπρός περνάει στο χέρι της νύφης το δαχτυλίδι των αρραβώνων, το οποίο είναι μονόπετρο. Το διαμάντι που στολίζει το δαχτυλίδι, λόγω της καθαρότητας, της λάμψης και της αντοχής του συμβολίζει την καθαρή αγάπη την δύναμη και την αντοχή της σχέσης του ζευγαριού. (πηγή)

1 σχόλιο:

  1. Ανώνυμος11/09/2010 7:38 μ.μ.

    Ο αρραβώνας είναι όμορφο έθιμο που δεν τηρείται και τόσο σήμερα, καθώς τα ζευγάρια προτιμούν να ζουν μόνα τους κάποια πράγματα κι όχι να τα μοιράζονται με την οικογένεια...
    Ομως, τι χαρά οι γονείς, όταν περαστεί στο χέρι της κόρης το Δαχτυλίδι αρραβώνα που το έθιμο σήμερα προστάζει να έχει διαμάντι, ή μπριγιάν ή έστω ζιργκόν, μια και θεωρούνται γουρλίδικες πέτρες!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή