29 Απριλίου: Παγκόσμια Ημέρα Χορού

Η Παγκόσμια Ημέρα Χορού καθιερώθηκε το 1982 από το Διεθνές Συμβούλιο Χορού της UNESCO. Εορτάζεται κάθε χρόνο στις 29 Απριλίου, ημερομηνία γέννησης το 1727 του Ζαν-Ζορζ Νοβέρ, δημιουργού του σύγχρονου μπαλέτου.

Κάθε χρόνο το μήνυμα της Ημέρας αναλαμβάνει να συγγράψει μία γνωστή προσωπικότητα του χώρου. Ο σκοπός της Παγκόσμιας Ημέρας Χορού είναι να ενώσει όλους τους ασχολούμενους με την τέχνη της Τερψιχόρης, πέρα από πολιτικούς, πολιτισμικούς και ηθικούς φραγμούς. (πηγή)

10 Σημάδια για να καταλάβεις ότι μεγάλωσες…

1. Έξι η ώρα το πρωί είναι η ώρα που ξυπνάς και όχι η ώρα που πας για ύπνο.

2. Οι φίλοι σου παντρεύονται και παίρνουν διαζύγιο, αντί να τα "φτιάχνουν" και να τα "χαλάνε".

3. Οι διακοπές σου από 130 ημέρες γίνονται 14.

4. Πονάει η πλάτη σου, όταν κοιμάσαι στον καναπέ.

5. Δεν κοιμάσαι πια από τις 5 το απόγευμα μέχρι τις 10 το βράδυ.

6. Δείπνο και σινεμά είναι ολόκληρο το ραντεβού αντί για την αρχή του.

7. Πέντε σουβλάκια τρεις η ώρα τα ξημερώματα σου χαλάνε το στομάχι αντί να στο φτιάξουν.

8. Τρως πρωινό...το πρωί.

9. Ένα μπουκάλι κρασί των 3 ευρώ δεν είναι πια "καλό πράμα".

10. Η φράση "Δε θα ξαναπιώ τόσο" αντικαθίσταται από την φράση "Δε μπορώ πια να πιω, όπως έπινα".

28 Απριλίου: Παγκόσμια Ημέρα για την Υγεία και την Ασφάλεια στην Εργασία / Διεθνής Ημέρα Μνήμης Εργατών

Η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας (ΔΟΕ) έχει καθιερώσει την 28η Απριλίου ως «Παγκόσμια Ημέρα για την Υγεία και την Ασφάλεια στην Εργασία», με στόχο την επικέντρωση του διεθνούς ενδιαφέροντος στα θέματα πρόληψης ατυχημάτων και επαγγελματικών ασθενειών.

Σύμφωνα με στοιχεία της ΔΟΕ:

• 2.000.000 άνθρωποι χάνουν τη ζωή από εργατικά ατυχήματα και επαγγελματικές ασθένειες, κάθε χρόνο, σε όλο τον κόσμο.
• Σε 270.000.000 υπολογίζονται τα εργατικά ατυχήματα και 160.000.000 τα περιστατικά επαγγελματικών ασθενειών.
• 440.000 εργαζόμενοι χάνουν τη ζωή τους από επικίνδυνες ουσίες (100.000 από άσβεστο).
• Ένας εργαζόμενος πεθαίνει κάθε 15 δευτερόλεπτα, 6.000 κάθε ημέρα.
• Το συνολικό κόστος των ατυχημάτων και ασθενειών ανέρχεται ετησίως στο 4% του ακαθάριστου παγκόσμιου προϊόντος.

Η Παγκόσμια Ημέρα για την Υγεία και την Ασφάλεια στην Εργασία, έλκει την καταγωγή της από τη Διεθνή Ημέρα Μνήμης Εργατών, που εορτάζεται την ίδια ημερομηνία από το 1984. Η πρωτοβουλία ανήκε στο συνδικαλιστικό σωματείο των δημοσίων υπαλλήλων του Καναδά, οι οποίοι καθιέρωσαν την 28η Απριλίου ως Μέρα Μνήμης Εργατών (Worker's Memorial Day), για να τιμήσουν τους νεκρούς των εργατικών ατυχημάτων. Η 28η Απριλίου επελέγη συμβολικά, επειδή την ημερομηνία αυτή του 1914 ψηφίσθηκε από την Καναδική Βουλή ο νόμος για την αποζημίωση των εργαζομένων από εργατικά ατυχήματα.

Σύντομα ο εορτασμός υιοθετήθηκε από τα συνδικάτα των ΗΠΑ και στη συνέχεια από τη Διεθνή Ένωση Ελεύθερων Συνδικάτων, με το σύνθημα «Να θυμάσαι τους πεθαμένους, να μάχεσαι για τους ζωντανούς». Η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας (Οργανισμός του ΟΗΕ) υιοθέτησε με τη σειρά της την Ημέρα αυτή και από το 2001 την καθιέρωσε ως «Παγκόσμια Ημέρα για την Υγεία και την Ασφάλεια στην Εργασία», προκειμένου να διευρύνει το περιεχόμενό της με την ιδέα της αειφόρου εργασίας.

27 Απριλίου: Παγκόσμια Ημέρα Σχεδίου (Design)

Η Παγκόσμια Ημέρα Σχεδίου (Design) γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 27 Απριλίου, με σκοπό να αναδείξει τον σημαντικό ρόλο του κατασκευαστικού σχεδίου και των δημιουργών του στη δημόσια ζωή. Την ημέρα τιμούν οι επαγγελματίες του χώρου σε 17 χώρες ,όχι όμως και στην Ελλάδα. (πηγή)

26 Απριλίου: Παγκόσμια Ημέρα Διανοητικής Ιδιοκτησίας

Όταν αναφερόμαστε στη Διανοητική Ιδιοκτησία εννοούμε τόσο την πνευματική ιδιοκτησία (δικαιώματα καλλιτεχνών πάνω στο έργο τους), όσο και τη βιομηχανική ιδιοκτησία (δικαιώματα εφευρετών πάνω στις δημιουργίες, δηλαδή τις πατέντες).

Η Παγκόσμια Ημέρα Διανοητικής Ιδιοκτησίας γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 26 Απριλίου, ημερομηνία που εγκαθιδρύθηκε το 1970 ο Παγκόσμιος Οργανισμός Διανοητικής Ιδιοκτησίας, που προστατεύει τα ανωτέρω δικαιώματα σε όλο τον κόσμο.

Στόχος της Παγκόσμιας Ημέρας Διανοητικής Ιδιοκτησίας είναι η ενημέρωση του κοινού για το ρόλο και τη σημασία της διανοητικής ιδιοκτησίας στην καθημερινή ζωή και η επισήμανση της συνεισφοράς των καλλιτεχνών και των εφευρετών στην ανάπτυξη των κοινωνιών σε ολόκληρο τον κόσμο. (πηγή)

25 Απριλίου: Παγκόσμια Ημέρα κατά της Ελονοσίας

Η Παγκόσμια Ημέρα κατά της Ελονοσίας καθιερώθηκε το 2008 με πρωτοβουλία του ΟΗΕ και γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 25 Απριλίου για να αναδείξει τους κίνδυνους που αντιμετωπίζει ο σύγχρονος κόσμος από την ελονοσία, την πιο παλιά καταγεγραμμένη ασθένεια της ανθρωπότητας.

Η ελονοσία, που μεταδίδεται από τα κουνούπια, προσβάλλει κάθε χρόνο 500 εκατομμύρια ανθρώπους, από τους οποίους το ένα εκατομμύριο τελικά υποκύπτει στην ασθένεια, το 90% στην Υποσαχάρειο Αφρική.

Με την ευκαιρία αυτή, ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Μπαν Κι-μουν ξεκίνησε μια νέα πρωτοβουλία, ώστε μέχρι το 2010 ολόκληρη η Αφρική να έχει πρόσβαση σε κουνουπιέρες και άλλα βασικά μέτρα ελέγχου της νόσου. Η αντιμετώπιση της ελονοσίας είναι ένας από τους Αναπτυξιακούς Στόχους της Χιλιετίας που έθεσε ο ΟΗΕ για την καταπολέμηση της φτώχειας έως το 2015.

Στην Ελλάδα, η ελονοσία έχει ουσιαστικά εξαλειφθεί. Τα 30 έως 50 κρούσματα που καταγράφονται κάθε χρόνο είναι«εισαγόμενα» και οφείλονται στους μετανάστες.

24 Απριλίου: Παγκόσμια Ημέρα Κατάργησης των Πειραμάτων σε Ζώα

Η Παγκόσμια Ημέρα Κατάργησης των Πειραμάτων σε Ζώα εορτάζεται στις 24 Απριλίου ως μέρα μνήμης για τα εκατομμύρια πειραματόζωα, που υποφέρουν και χάνονται κάθε χρόνο στο όνομα της επιστήμης και το υποτιθέμενο καλό της ανθρωπότητας. Διοργανώνεται από την Animal Aid, υπό την αιγίδα του ΟΗΕ.

Έχει βρεθεί ότι σε πολλούς τομείς μπορούν να αντικαταστήσουν τα πειραματόζωα κάνοντας τα πειράματα σε καλλιέργειες κυττάρων ή καλλιέργειες βακτηριδίων ή χρησιμοποιώντας τελειότατους ηλεκτρονικούς υπολογιστές.

Γιατί δεν το κάνουν;

• Σήμερα, γίνεται κατάχρηση στα πειραματόζωα, αφ΄ ενός γιατί τα εργαστήρια όπου γίνονται τα πειράματα δεν είναι κατάλληλα εξοπλισμένα και τα ζώα που χρησιμοποιούνται δεν είναι πάντα υγιή και αφ΄ ετέρου συχνά, τα πειράματα που διαλέγουν να κάνουν οι ερευνητές έχουν επαναληφθεί στο παρελθόν.

• Στην Ελλάδα κάνουν συχνά πειράματα τα Σάββατα, ενώ ξέρουν πως την Κυριακή δεν θα πάει κανένας γιατρός στο νοσοκομείο να παρακολουθήσει την κατάσταση των χειρουργημένων ζώων.Στο παρελθόν υπήρξαν νοσοκομεία που άφηναν τα χειρουργημένα ζώα να ουρλιάζουν στις ταράτσες τους!

• Δεν είναι ευρέως γνωστό ότι το ρίμελ που χρησιμοποιούν οι γυναίκες για να γίνουν πιο όμορφες έχει προηγουμένως δοκιμαστεί στα μάτια κάποιου πιθήκου. Βλέπετε φροντίζουν οι εταιρίες ομορφιάς να μην διαρρέει πρός τους καταναλωτές τα αίσχη πρός χάριν του κέρδους τους.

• Στο βιβλίο του κτηνίατρου Richard Wrider «Τα θύματα της Επιστήμης», αναφέρεται ότι το 86% των πειραματόζωων χειρουργούνται χωρίς νάρκωση!

• Πολλοί γιατροί, που κάνουν πειράματα στα ζώα, στην αρχή είναι μεθυσμένοι από τον πόθο να διακριθούν και να γίνουν διάσημοι και δεν υπολογίζουν τον πόνο του ζώου. Αργότερα, όταν αναδειχθούν και ηρεμήσουν, σκέφτονται πως δεν ήταν απαραίτητα όλα όσα έκαναν.

• Περίπου 6000 σκυλιά "εξάγονται" κάθε χρόνο από την Ελλάδα πρός άλλες χώρες της βόρειας ευρώπης με σκοπό να χρησιμοποιηθούν σαν πειραματόζωα.Τα τελευταία 15 χρόνια έχουν "φύγει" από την Ελλάδα πάνω από 150000 σκυλιά.

• Γίνεται ένα πείραμα και κατόπιν το ζώο εγκαταλείπεται να πεθάνει χωρίς καμία φροντίδα, λόγω έλλειψης προσωπικού και οργάνωσης. Ποιος θα φροντίσει να δώσει στα χειρουργημένα ζώα παυσίπονα; Ο γιατρός ξέρει ότι μετά από μία εγχείρηση ένα σκυλί πονάει όπως και ένας άνθρωπος. Πολλά, μάλιστα, πειράματα είναι εξαιρετικά επώδυνα.

• Πολλοί κάνουν ένα πείραμα για να παρουσιάσουν μια εργασία τους. Και σημειώστε ότι το πανεπιστήμιο δίνει βαρύτητα στα πειράματα που οι φοιτητές κάνουν χρησιμοποιώντας πειραματόζωα. Ακόμα κι αν αυτό το πείραμα έχει γίνει χιλιάδες φορές στο παρελθόν. Που βρίσκεται η πρόοδος της επιστήμης, όταν αυτό που αποδεικνύεται είναι ήδη γνωστό;

• Τα χρωμοσαμπουάν που χρησιμοποιούν οι γυναίκες για να γίνουν ξανθές ή για να κρύψουν τις άσπρες τρίχες, δοκιμάζονται κι αυτά στα μάτια των κουνελιών, με αποτέλεσμα την τύφλωση τους.

• Κάθε χρόνο, περίπου 30.000 ζώα θανατώνονται στο βωμό της ομορφιάς.

Πηγές: sansimera.gr, greenpage.gr, 

Άγιος Γεώργιος...

Ο Άγιος Γεώργιος (γνωστός στην Ορθόδοξη Εκκλησία ως Τροπαιοφόρος) είναι από τους πιο γνωστούς αγίους σε ολόκληρο τον Χριστιανικό (και μη) κόσμο. Γιορτάζει στις 23 Απριλίου ή για τις Εκκλησίες που πηγαίνουν σύμφωνα με του Ιουλιανό ημερολόγιο, εάν η ημέρα συμπέσει πριν το Πάσχα, μετατίθεται την Δευτέρα της Διακαινησίμου. Ο Άγιος Γεώργιος θεωρείται Άγιος της Καθολικής Εκκλησίας, της Αγγλικανικής Εκκλησίας, της Ορθόδοξης Εκκλησίας και επίσης για κάποιες διαμαρτυρόμενες ομολογίες που αποδέχονται την απόδοση τιμών σε Αγίους.

Βασανιστήρια

Το 303 μ.Χ. όταν άρχισαν οι λυσσαλέοι διωγμοί του Διοκλητιανού, ο Άγιος Γεώργιος δε δίστασε να ομολογήσει τη χριστιανική του πίστη, προκαλώντας το αδυσώπητο μένος του Διοκλητιανού, ο οποίος τον υπέβαλε σε σειρά φρικτών βασανιστηρίων.

• Οργισμένος ο Διοκλητιανός διέταξε να τον κλείσουν στην φυλακή κα να του περισφίγξουν τα πόδια στο ξύλο και αφού τον ξαπλώσουν ανάσκελα, να βάλουν πάνω στο στήθος του μεγάλη και βαριά πέτρα .
• Το άλλο πρωί ο Διοκλητιανός διέταξε να του παρουσιάσουν τον Γεώργιο για να τον ανακρίνει . Και πάλι αυτός έμεινε ακλόνητος στην ομολογία του και παρ' όλες τις κολακείες και τις υποσχέσεις του αυτοκράτορα διακήρυττε την πίστη του και μιλούσε για τους ουράνιους θησαυρούς. Ο Διοκλητιανός οργίστηκε από τα λόγια του και διέταξε τους δήμιους να δέσουν τον Άγιο σε ένα μεγάλο τροχό για να κομματιαστεί το σώμα του. Μάλιστα ειρωνεύτηκε την ανδρεία του Αγίου και τον κάλεσε να προσκυνήσει τα είδωλα . Ο Γεώργιος ευχαρίστησε τον Θεό που τον αξίωνε να δοκιμαστεί και δέχτηκε με ευχαρίστησε να υποστεί το φοβερό αυτό μαρτύριο, που χώριζε σε μικρά λεπτά κομμάτια ολόκληρο το σώμα του, επειδή γύρω γύρω από τον τροχό υπήρχαν μπηγμένα κοφτερά σίδερα, που μοιάζανε με μαχαίρια. Πραγματικά μόλις ο τροχός κινήθηκε τα κοφτερά σίδερα άρχισαν να κόβουν το σώμα του. Τότε ακούστηκε μια φωνή από τον ουρανό που έλεγε : "Μη φοβάσαι, Γεώργιε, γιατί εγώ είμαι μαζί σου" και αμέσως ένας άγγελος ελευθέρωσε τον Άγιο, λύνοντας τον από τον τροχό και θεραπεύτηκε όλο το καταπληγωμένο σώμα του .Ο Γεώργιος αφού απέκτησε το θαυμάσιο παράστημα του, με όψη αγγελική, παρουσιάστηκε στον Διοκλητιανό που είχε πάει με άλλους να κάνει θυσία. Μόλις τον είδαν έμειναν όλοι έκθαμβοι και απορημένοι. Μερικοί δε ισχυριζόντουσαν ότι είναι κάποιος που του μοιάζει και άλλοι ότι είναι φάντασμα. Καθώς όμως σχολιάζανε το γεγονός, εμφανίστηκαν μπροστά στον βασιλιά δύο από τους αξιωματικούς του, ο Πρωτολέοντας και ο Ανατόλιος με χίλιους στρατιώτες και ομολόγησαν την πίστη τους στον Χριστό. Ο Διοκλητιανός θύμωσε τόσο που έγινε έξαλλος και διέταξε να τους σκοτώσουν, πράγμα που έγινε αμέσως.
• Έπειτα διέταξε να γεμίσουν αμέσως ένα λάκκο με ασβέστη και νερό και αφού ρίξουν μέσα τον Γεώργιο, να τον αφήσουν μέσα τρεις μέρες και τρεις νύχτες έτσι που να διαλυθούν και τα κόκκαλα του.Πραγματικά οι δήμιοι ρίξανε τον Άγιο στον ζεματιστό ασβέστη και κλείσανε το στόμα του λάκκου. Μετά από τρεις μέρες ο Διοκλητιανός έστειλε στρατιώτες να ανοίξουν το λάκκο. Με μεγάλη τους έκπληξη όμως βρήκαν τον Γεώργιο όρθιο, μέσα στον ασβέστη και προσευχόταν. Το γεγονός εντυπωσίασε και προκάλεσε θαυμασμό και ενθουσιασμό στο λαό, που φώναζε: "Ο Θεός του Γεωργίου είναι μεγάλος". Ο Διοκλητιανός ζήτησε εξηγήσεις από τον Γεώργιο, πού έμαθε τις μαντικές τέχνες και πως τις χρησιμοποιεί. Ο Γεώργιος τότε του απάντησε ότι τα γεγονότα ήταν αποτέλεσμα της θείας χάρης και δύναμης και όχι μαγείας και γοητείας.
• Ο Διοκλητιανός οργισμένος διέταξε να του φορέσουν πυρακτωμένα παπούτσια με σιδερένια καρφιά και τον εξαναγκάσουν να περπατά. Ο Άγιος προσευχόταν και περπατούσε χωρίς να πάθει τίποτα. Πάλι διέταξε να τον φυλακίσουν και σκέφτηκε να φωνάξει του άρχοντες για να συσκεφτούν τι έπρεπε να κάμουν στον Γεώργιο . 
• Και αφού τον δείρανε τόσο πολύ με μαστίγια και καταπλήγωσαν ολόκληρο το σώμα του Αγίου, τον παρουσίασαν στον Διοκλητιανό, που έμεινε έκπληκτος βλέποντας τον Γεώργιο να λάμπει σαν Άγγελος. Σκέφτηκε, λοιπόν, ότι το φαινόμενο αυτό οφειλόταν στις μαγικές του ικανότητες. Γι' αυτό κάλεσε τον μάγο Αθανάσιο, για να λύσει τα μάγια του Γεωργίου.
• Ήλθε, λοιπόν ο μάγος Αθανάσιος, κρατώντας στα χέρια του δύο πήλινα αγγεία, όπου υπήρχε δηλητήριο. Στο πρώτο αγγείο το δηλητήριο προξενούσε τρέλα, ενώ στο δεύτερο τον θάνατο.Αμέσως οδήγησαν τον Άγιο στον Διοκλητιανό και στον μάγο Αθανάσιο. Ο βασιλιάς διέταξε να του δώσουν να πιει το πρώτο δηλητήριο. Ο Άγιος χωρίς δισταγμό ήπιε το δηλητήριο του πρώτου δοχείου, αφού προηγουμένως προσευχήθηκε , λέγοντας : "Κύριε Ιησού Χριστέ, ο Θεός ημών, ο ειπών καν θανάσιμον τι πίωτιν, ου μη αυτούς βλάψει, θαυμάστωσον νυν τα ελέη σου". Και δεν έπαθε απολύτως τίποτα!Μόλις είδαν ότι δεν έπαθε απόλύτως τίποτα, ο βασιλιάς διέταξε να του δώσει ο μάγος και το δεύτερο αγγείο. Το ήπιε και αυτό χωρίς να πάθει το παραμικρό . Τότε όλοι έμειναν έκπληκτοι από αυτό το θαύμα. Ο Διοκλητιανός εξακολουθούσε να επειμένει ότι για να μήν πεθάνει ο Γεώργιος είχε δικά του μάγια. Ο μάγος Αθανάσιος που ήξερε πόσο δραστικά ήταν τα δηλητήρια, αφού εγονάτισε μπροστά στον μάρτυρα, ομολόγησε την πίστη του στον αληθινό Θεό. 
• Τότε ο Διοκλητιανός διέταξε και εφόνευσαν τον Αθανάσιο αμέσως. Εκείνη την στιγμή έφθασε και η γυναίκα του Διοκλητιανού Αλεξάνδρα, που ομολόγησε την πίστη της στον αληθινό Θεό. Και ο σκληρός και άκαρδος Διοκλητιανός διέταξε να την φυλακίσουν και την επομένη να της κόψουν το κεφάλι. Η Αλεξάνδρα ενώ προσευχόταν στην φυλακή, παρέδωσε την ψυχή της στα χέρια του Θεού.

Το μαρτυρικό τέλος του Αγίου

Ο Άγιος Γεώργιος κλείστηκε στην φυλακή και την νύκτα είδε στ' όνειρο του τον Χριστό, που του ανάγγειλε ότι θα πάρει το στεφάνι του μαρτυρίου και θα αξιωθεί της αιωνίου ζωής. Σαν ξημέρωσε διατάχτηκαν οι στρατιώτες να παρουσιάσουν μπροστά του τον Άγιο. Πραγματικά ο Άγιος εβάδιζε γεμάτος χαρά προς τον βασιλέα, επειδή προγνώριζε ότι έφτασε το τέλος του. Μόλις λοιπόν τον αντίκρισε ο Διοκλητιανός, του πρότεινε να πάνε στον ναό του Απόλλωνα για να θυσιάσει στο είδωλο του. Όταν μπήκε ο Άγιος στον ναό, εσήκωσε το χέρι και αφού έκανε το σημείο του σταυρού διέταξε το είδωλο να πέσει. Αμέσως τούτο έπεσε και έγινε κομμάτια.

Ο ιερέας των ειδώλων και ο λαός τόσο πολύ θύμωσαν, που φώναζαν στον βασιλέα να θανατώσει τον Γεώργιο. Ο Διοκλητιανός έβγαλε διαταγή και του έκοψε το κεφάλι.

Ο Άγιος μαρτύρησε προσευχόμενος, «απετμήθη την κεφαλήν», την Παρασκευή 23 Απριλίου του έτους 303 μ.Χ. ην μνήμη τους τιμά η Εκκλησία στις 23 Απριλίου. Από την υμνογραφία της Ορθόδοξης Εκκλησίας κοσμείται με τα επίθετα «ο μαργαρίτης ο πολύτιμος», «ο αριστεύς ο θείος», «ο λέων ο ένδοξος», «ο αστήρ ο πολύφωτος», «του Χριστού οπλίτης», «της ουρανίου στρατιάς ο συνόμιλος».

Ο Άγιος Γεώργιος θεωρείται προστάτης του Πεζικού και του Στρατού Ξηράς, ενώ είναι και ο προστάτης Άγιος της Αγγλίας. Επίσης, θεωρούταν Άγιος προστάτης των Σταυροφόρων και των Προσκόπων. 

Ως πολεμικός άγιος και ελευθερωτής συγκεντρώνει πολλές θαυμάσιες διηγήσεις και παραδόσεις, από τις οποίες η σπουδαιότερη είναι αυτή που μιλάει για το φόνο του δράκοντα και της σωτηρίας της βασιλοπούλας. Το θηρίο αυτό φυλούσε το νερό μιας πηγής κοντά στη Σιλήνα στη Λιβύη και το άφηνε να τρέχει μόνον όταν έβρισκε κάποιον άνθρωπο να φάει. Οι κάτοικοι της περιοχής όριζαν με κλήρο το θύμα του δράκοντα. Ολόκληροι στρατοί είχαν αντιταχθεί με αυτό το τέρας, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Ο κλήρος έφερε και την σειρά της βασιλοπούλας, την οποία έσωσε ο Άγιος Γεώργιος φονεύοντας τον δράκο.

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ 

 Ήχος δ'

Ως των αιχμαλώτων ελευθερωτής, και των πτωχών υπερασπιστής, ασθενούντων ιατρός, βασιλέων υπέρμαχος, Τροπαιοφόρε Μεγαλομάρτυς Γεώργιε, πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Πηγές:impantokratoros.gr, wikipedia.org

Χρόνια πολλά σε όλους όσους γιορτάζουν!!!

23 Απριλίου: Παγκόσμια Ημέρα Βιβλίου

Στις 23 Απριλίου 1616 έφυγαν από την ζωή δύο μεγάλα ονόματα των γραμμάτων: ο ισπανός συγγραφέας του «Δον Κιχώτη» Μιγκέλ Ντε Θερβάντες και ο άγγλος δραματουργός Γουίλιαμ Σαίξπηρ. Με αφορμή το διπλό αυτό γεγονός, η UNESCO έχει καθιερώσει την 23η Απριλίου ως την Παγκόσμια Ημέρα του Βιβλίου.

Στην Καταλονία, την ημέρα αυτή εορτάζεται η «Μέρα των Βιβλίων και των Ρόδων», μία τοπική παραλλαγή του Αγίου Βαλεντίνου, που συνδυάζεται με την εορτή του προστάτη της περιοχής, Αγίου Γεωργίου. Με το σύνθημα «Ένα τριαντάφυλλο για την αγάπη, ένα βιβλίο για πάντα», ο άνδρας θα χαρίσει στην αγαπημένη του ένα τριαντάφυλλο κι αυτή θα του το ανταποδώσει με ένα βιβλίο.

Στο επίκεντρο των εκδηλώσεων, ο περίφημος δρόμος της Βαρκελώνης «Λα Ράμπλα», η πιο ζωντανή γωνιά της πόλης, «ο μόνος δρόμος, που δεν ήθελα να τελείωνε ποτέ», όπως είχε πει κάποτε ο Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα. Εκτιμάται ότι μόνο την ημέρα αυτή διακινούνται στην Βαρκελώνη 500.000 βιβλία και 4 εκατομμύρια τριαντάφυλλα. (πηγή)

22 Απριλίου: Ημέρα της Γης

Η Ημέρα της Γης γιορτάζεται κάθε χρόνο από το 1970, στις 22 Απριλίου, με στόχο την κινητοποίηση ανθρώπων, κυβερνήσεων, επιχειρήσεων και οργανισμών, για ένα καθαρό πλανήτη.

Αμερικανικής εμπνεύσεως, καθιερώθηκε το 1970 στις ΗΠΑ, με πρωτοβουλία του γερουσιαστή Γκέιλορντ Νέλσον, ενός πολιτικού με περιβαλλοντικές ανησυχίες. Με τα χρόνια, η «Μέρα της Γης» ξεφεύγει από το αμερικάνικο πλαίσιο, όπου αποδεικνύεται αρκετά δημοφιλής, και εξαπλώνεται σε ολόκληρο τον κόσμο. (πηγή)

18 Απριλίου: Παγκόσμια Ημέρα Πολιτιστικής Κληρονομιάς

Η 18η Απριλίου κάθε χρόνου έχει ορισθεί από την UNESCO και το Διεθνές Συμβούλιο Μνημείων και Τοποθεσιών (ΙCOMOS) ως Παγκόσμια Ημέρα Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Η ιδέα «ρίχτηκε» στις 18 Απριλίου του 1982, κατά τη διάρκεια ενός συμποσίου του ICOMOS στην Τυνησία και υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση της UNESCO τον Νοέμβριο του 1983.

Η επέτειος αυτή αποβλέπει στην ευαισθητοποίηση του κοινού στο σημαντικό θέμα της προστασίας της Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Για το σκοπό αυτό διοργανώνονται σ' όλο τον κόσμο κάθε μορφής εκδηλώσεις, με τις οποίες επιδιώκεται όχι μόνο να γίνουν γνωστά στο ευρύτερο κοινό η σημασία των μνημείων κάθε χώρας και τα προβλήματά τους, αλλά και να προωθηθεί η υπόθεση της προστασίας και ένταξή τους στη σύγχρονη κοινωνική, πολιτιστική και οικονομική ζωή.

Το Διεθνές Συμβούλιο Μνημείων και Τοποθεσιών ICOMOS, που εδρεύει στο Παρίσι, είναι ο πιο έγκυρος διεθνής, επαγγελματικός, μη κυβερνητικός οργανισμός τεχνικός σύμβουλος της UNESCO για την προστασία της Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Έχει ως μέλη ειδικούς επιστήμονες (αρχαιολόγους, αρχιτέκτονες, χημικούς, νομικούς κ.ά) από όλο τον κόσμο και δραστηριοποιείται σε 104 χώρες στις 5 ηπείρους.

Το Ελληνικό Τμήμα του ICOMOS οργανώνει κάθε χρόνο εκδηλώσεις με την ευκαιρία της παραπάνω επετείου. Στα πλαίσια των παραπάνω εκδηλώσεων, το Ελληνικό ICOMOS έχει προτείνει δράσεις για την καθιέρωση της ημέρας αυτής, ως ημέρα ελεύθερης εισόδου στα μνημεία, τη δημοσιοποίηση κάθε χρόνο την ημέρα αυτή καταλόγου των αγαθών της πολιτιστικής κληρονομιάς που απειλούνται, την ευαισθητοποίηση των νέων στο θέμα της προστασίας και διατήρησης των μνημείων.

Κατάλογος των αγάθων παγκόσμιας κληρονομιάς στην Ελλάδα

• 1986 Ναός Επικουρείου Απόλλωνα στις Βάσσες
• 1987 Δελφοί
• 1987 Ακρόπολη
• 1988 Άθως
• 1988 Μετέωρα
• 1988 Παλαιοχριστιανικά και Βυζαντινά Μνημεία Θεσσαλονίκης
• 1988 Επίδαυρος
• 1988 Μεσαιωνική πόλη της Ρόδου
• 1989 Μυστράς
• 1989 Ολυμπία
• 1990 Δήλος
• 1990 Μονή Δαφνίου, Μονή Οσίου Λουκά, Νέα Μονή Χίου
• 1992 Πυθαγόρειο και Ηραίον Σάμου
• 1996 Βεργίνα
• 1999 Μυκήνες, Τίρυνς
• 1999 Χώρα, Ιερά Μονή Αγ. Ιωάννη Θεολόγου και Σπήλαιο της Αποκάλυψης Πάτμου

 (πηγή)

Bring Them Back!!!

Έχει ξεκινήσει μία συντονισμένη εκστρατεία για την επιστροφή των γλυπτών του Παρθενώνα και την επανένωσή τους με το ιστορικό μας αυτό μνημείο.
Στα πλαίσια της προσπάθειας αυτής δημιουργήθηκε το παρακάτω βιντεάκι με ένα ιδιαίτερα έξυπνο και εύστοχο σενάριο...
Στο βίντεο πρωταγωνιστούν η δημοσιογράφος Έλενα Κατρίτση, ο ηθοποιός Σπύρος Φωκάς και ο παρουσιαστής Νίκος Αλιάγας.



Όποιος επιθυμεί να συμμετάσχει ενεργά στην καμπάνια μπορεί να επισκεφτεί τον παρακάτω ιστότοπο:

http://www.bringthemback.org

17 Απριλίου: Παγκόσμια Ημέρα Αιμορροφιλίας

Η Παγκόσμια Ημέρα Αιμορροφιλίας καθιερώθηκε το 1989, με πρωτοβουλία της Παγκόσμιας Οργάνωσης Αιμορροφιλίας (WFH), με σκοπό να αναδείξει το πρόβλημα των αιμορροφιλικών ατόμων. Εορτάζεται κάθε χρόνο στις 17 Απριλίου. Η ημερομηνία αυτή επιλέχθηκε για να τιμηθεί η γέννηση του ιδρυτή της οργάνωσης, Φρανκ Σνάμπελ, αιμορροφιλικού και του ίδιου.

Η αιμορροφιλία είναι μία κληρονομική αιμορραγική διαταραχή, που εμφανίζεται καθ' όλη τη διάρκεια ζωής του ασθενούς και εμποδίζει τη σωστή πήξη του αίματος. Ο κύριος κίνδυνος είναι η ανεξέλεγκτη εσωτερική αιμορραγία, η οποία ξεκινά αυτόλογα ή κατόπιν κάποιου τραυματισμού. Η αιμορροφιλία θεραπεύεται μέσω της αντικατάστασης του αντιαιμορροφιλικού παράγοντα που λείπει από το αίμα.

Σύμφωνα με έρευνα της WFH σε 100 χώρες, που αντιπροσωπεύουν το 88% του παγκόσμιου πληθυσμού, βρέθηκαν να πάσχουν από αιμορροφιλία 137.352 άνθρωποι, οι 827 στην Ελλάδα (2006).

17 Απριλίου: Παγκόσμια Ημέρα Αγροτικής Πάλης

Η Παγκόσμια Ημέρα Αγροτικής Πάλης διοργανώνεται κάθε χρόνο σε ανάμνηση της σφαγής των άκληρων χωρικών στη Βία Καμπεσίνα της Βραζιλίας στις 17 Απριλίου του 1996.

Φορέας της Παγκόσμιας Ημέρας, η διεθνής συνομοσπονδία «Βία Καμπεσίνα», που συνενώνει οργανώσεις μικρομεσαίων αγροτών και εργατών γης απ' όλο τον κόσμο.

Η «Βία Καμπεσίνα», που σημαίνει «Αγροτική Οδός», αντιτίθεται στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της παγκοσμιοποίησης και του Διεθνούς Οργανισμού Εμπορίου. (πηγή)

16 Απριλίου: Παγκόσμια Ημέρα Φωνής

Κάθε χρόνο στις 16 Απριλίου οι επαγγελματίες από το χώρο της υγείας που σχετίζονται με την φωνή (Ωτορινολαρυγγολόγοι, Λογοπαθολόγοι, Λογοθεραπευτές) γιορτάζουν την Παγκόσμια Ημέρα Φωνής και καλούν άνδρες και γυναίκες, νέους και ηλικιωμένους να φροντίσουν την υγιεινή της φωνή τους.

Η φωνή είναι μία από τις σημαντικότερες λειτουργίες του ανθρώπινου οργανισμού και μέσω αυτής τελείται το μεγαλύτερο μέρος της καθημερινής μας επικοινωνίας με τα άτομα του κοντινού και μη περιβάλλοντός μας. Την πρωτοβουλία για την καθιέρωση της Παγκόσμιας Ημέρας Φωνής είχαν βραζιλιάνοι ωτορινολαρυγγολόγοι. (πηγή)

16 Απριλίου: Διεθνής Ημέρα κατά του Θορύβου

Η 16η Απριλίου έχει κηρυχθεί από το 1992 ως Διεθνής Ημέρα Ευαισθητοποίησης για το Θόρυβο, από την Ευρωπαϊκή Ένωση Ακουστικής. Ο θόρυβος μπορεί να στοιχίσει πολλά περισσότερα από την ακοή μας, μπορεί να είναι αιτία πρόκλησης ατυχημάτων και σε συνδυασμό με άλλους κινδύνους στους χώρους εργασίας, μπορεί να προκαλέσει πρόβλημα υγείας.

Όλα τα κράτη - μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης οφείλουν να θέσουν σε εφαρμογή την οδηγία του 2003, η οποία επιβάλλει νέες απαιτήσεις υγείας και ασφαλείας όσον αφορά το θόρυβο στους χώρους εργασίας. (πηγή)

11 Απριλίου: Παγκόσμια Ημέρα κατά της Aσθενείας Πάρκινσον

Η Παγκόσμια Ημέρα κατά της Ασθένειας του Πάρκινσον καθιερώθηκε το 1997 με πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Ασθένεια Πάρκινσον (EPDA) και την υποστήριξη του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας. Τον ίδιο χρόνο δόθηκε στη δημοσιότητα η «Χάρτα της EPDA», που σκοπό είχε να ενημερώσει τους πάσχοντες από την ασθένεια για τα δικαιώματά τους, αλλά και να ευαισθητοποιήσει το παγκόσμιο κοινό.

Γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 11 Απριλίου, ημερομηνία γέννησης το 1775 του άγγλου γιατρού Τζέιμς Πάρκινσον. Ο Πάρκινσον το 1817 ανακάλυψε τη συμπτωματολογία της ασθένειας, που πλήττει το νευρικό σύστημα του ανθρώπου και σήμερα είναι γνωστή με το όνομά του.

Τι είναι η νόσος του Πάρκινσον;

Η νόσος του Πάρκινσον είναι μία αργά εξελισσόμενη, εκφυλιστική νόσος του εγκεφάλου. Προσβάλλει τα νευρικά κύτταρα στις εγκεφαλικές περιοχές που καλούνται βασικά γάγγλια και μέλαινα ουσία. Τα νευρικά κύτταρα στη μέλαινα ουσία παράγουν ντοπαμίνη, ένα νευροδιαβιβαστή που δρα σαν χημικός μεταβιβαστής σε εγκεφαλικά κυκλώματα που είναι σημαντικά για τον καθορισμό και τον έλεγχο των κινήσεων του σώματος. Για λόγους όχι κατανοητούς, τα νευρικά αυτά κύτταρα στη μέλαινα ουσία νεκρώνονται. Έτσι όταν χαθεί το 80% της ντοπαμίνης εμφανίζονται συμπτώματα όπως τρόμος, βραδυκινησία, ακαμψία και αστάθεια στη στάση. Η Νόσος του Πάρκινσον προσβάλλει συνήθως άνδρες και γυναίκες στην ηλικία των 60 χρόνων, μπορεί όμως και νωρίτερα. Η αιτιολογία της νόσου είναι ως επί το πλείστον άγνωστη.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ

Τα συμπτώματα μπορεί να κυμαίνονται ανάλογα με το άτομο, αλλά και τον ρυθμό προόδου της νόσου. Τα συχνότερα συμπτώματα παρατίθενται παρακάτω.

• Βραδυκινησία: Αργή κινητικότητα, μειωμένη επιδεξιότητα, ελαττωμένο ανοιγοκλείσιμο βλεφάρων, σιελόρροια, ανέκφραστο προσωπείο.
• Τρόμος: Ακούσιος τρόμος (τρεμούλα), περισσότερο έντονος στην ηρεμία, που μειώνεται κατά την εκούσια κίνηση.
• Δυσκαμψία ή ακαμψία , προκαλείται από αύξηση του μυϊκού τόνου.
• Αστάθεια: αίσθημα αστάθειας, τάση για πτώση.

Άλλα συμπτώματα που μπορεί να εμφανιστούν ή να μην εμφανιστούν:

• Ακινησία
• Μικρογραφία
• Σύρσιμο ποδιών
• Αϋπνία
• Άκαμπτη στάση
• Κατάθλιψη

Πηγές: sansimera.gr, neurodiagnosis.gr

Γάτα Σομαλίας...

Ιστορία

Η ιστορία της γάτας Σομαλίας είναι στενά συνδεδεμένη με αυτή της γάτας Αβυσσηνίας κι αυτό, γιατί η γάτα Σομαλίας είναι στην ουσία μια μακρύτριχη γάτα Αβυσσηνίας. Λέγεται ότι οι πρώτες γάτες Σομαλίας προέκυψαν κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ,όταν οι Άγγλοι κάτοχοι γατών ράτσας αναγκάζονταν να εγκαταλείψουν τις γάτες τους, οι οποίες συνεπώς ζευγάρωναν ελεύθερα. Εάν λοιπόν μια καθαρόαιμη γάτα Αβυσσηνίας ζευγάρωνε με μια γάτα μακρύτριχης ράτσας, τα γατάκια θα είχαν και χαρακτηριστικά μακρύτριχης ράτσας.

Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή, η γάτα Σομαλίας προέκυψε μετά από σκόπιμο ζευγάρωμα γατών ράτσας Αβυσσηνίας με μακρύτριχες ράτσες.

Από το 1960 κι έπειτα, εκτροφείς γατών άρχισαν να δείχνουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη μακρύτριχη εκδοχή της ράτσας Αβυσσηνίας. Προς το τέλος της δεκαετίας του 1970 καθιερώθηκε η ράτσα Σομαλίας στις ΗΠΑ και το 1982 στην Ευρώπη.

Το όνομα της ράτσας προέκυψε λόγω της στενής συγγένειας της ράτσας με αυτή της Αβυσσηνίας, μιας και η Σομαλία συνορεύει με την Αιθιοπία (παλαιότερα γνωστή και ως Αβυσσηνία).

Χαρακτήρας

Η γάτα Σομαλίας είναι μια εύθυμη και γεμάτη περιέργεια γάτα με γνήσια ένστικτα κυνηγού. Της αρέσει να παίζει, να κυνηγά και είναι αρκετά δραστήρια. ‘Εχει ήπιο ταμπεραμέντο και είναι ιδιαίτερα κοινωνική και συχνά ομιλιτική! Συνήθως τα πάει καλά με άλλα ζώα καθώς και με μικρά παιδιά. Της αρέσει να τραβάει την προσοχή, είναι πολύ έξυπνη και μαθαίνει εύκολα. Επίσης τρελαίνεται για εξερευνήσεις και βρίσκεται ευχαρίστως ανάμεσα στα πόδια του αφεντικού της όταν πρόκειται για δουλειές του σπιτιού.

Θεωρείται μια από τις ιδανικότερες γάτες για συντροφιά μιας και είναι ιδιαίτερα κοινωνική και αναπτύσσει στενή σχέση με το αφεντικό της. Είναι μια γάτα που απαιτεί αλλά και δίνει πολλή αγάπη.

Χαρακτηριστικά ράτσας

Εμφανισιακά, η γάτα Σομαλίας θυμίζει μικρή αλεπού. Είναι γάτα μετρίου μεγέθους, ευκίνητη, μυώδης και χαριτωμένη.

Έχει σχετικά μεγάλα αφτιά, το πρόσωπό της θυμίζει σχήμα καρδιάς κι έχει μεγάλα αμυγδαλωτά, εκφραστικά μάτια συνήθως πράσινα, κίτρινα ή κεχριμπαρένια. Γύρω από τα μάτια έχει μια λεπτή άσπρη γραμμή.

Το τρίχωμά της είναι μοναδικό. Έχει βελούδινη υφή και η κάθε τρίχα αποτελείται από 3 έως και 10 χρωματισμούς. Η ουρά είναι φουντωτή και το τρίχωμα κάπως μακρύτερο γύρω από το λαιμό και τα πίσω πόδια.

Παρά το γεγονός ότι το τρίχωμα είναι μακρύ δεν απαιτεί ιδιαίτερη φροντίδα. Αρκεί ένα βούρτσισμα μία φορά την εβδομάδα.

Το χαρακτηριστικό της γάτας Σομαλίας είναι ότι κάθε της τρίχα έχει μπερδεμένα δύο χρώματα. Η "Συνηθισμένη" ή "Κοκκινωπή" γάτα Σομαλίας είναι χρυσοκαφετιά με μαύρα στίγματα. Υπάρχουν συνολικά 28 χρώματα Γάτας Σομαλίας. Όλοι οι οργανισμοί δέχονται τις γάτες Σομαλίας στα εξής χρώματα: Συνηθισμένη/Κοκκινωπή, Καστανοκόκκινη/Κόκκινη, Μπλε και Φαιοκίτρινη.
Πηγές:  wikipedia.org, mycat.e-steki.gr

Και τώρα o Κανέλλος μας... Δεν είναι ίδιος.....???????

Εεε??? Έχω γάτα ράτσας!!! :)

Αρραβώνας...

Ο αρραβώνας ή όπως συνηθιζόταν παλαιότερα να λέγεται “οι αρραβώνες”, αποτελεί την πρώτη επίσημη δέσμευση ενός ζευγαριού. Είναι η “πρόταση γάμου” και παλαιότερα ήταν απαραίτητη διαδικασία πριν την ολοκλήρωση της σχέσης με το μυστήριο του γάμου. Σήμερα αποτελεί την ιδανική ευκαιρία γνωριμίας των δύο οικογενειών των μελλόνυμφων ώστε να προετοιμαστούν για τη διαδικασία του γάμου.

Συνήθως ο αρραβώνας γίνεται σε στενό οικογενειακό κύκλο,με τους συγγενείς πρώτου βαθμού(γονείς,αδέλφια,γιαγιαδες,παππούδες,θείους και θείες) αλλά μπορούν να παρευρίσκονται και οι πολυ στενοί φίλοι του ζευγαριού. Ωστόσο δεν είναι λίγοι κι εκείνοι που επιλέγουν να διευρύνουν τον κύκλο και να μοιραστούν αυτή τη χαρά με πολύ κόσμο.

Τις περισσότερες φορές, οι βέρες ανταλλάζονται στο σπίτι της νύφης και στη συνέχεια ακολουθεί γεύμα που παραθέτουν οι γονείς της νύφης, είτε στο σπίτι είτε σε κάποιο κέντρο διασκέδασης ή εστιατόριο.

Το τυπικό της ημέρας του αρραβώνα λέει ότι πρέπει να υπάρχει ένα τραπέζι στρωμένο με λευκό κατά προτίμηση τραπεζομάντηλο όπου θα τοποθετηθεί ένα εικόνισμα της Παναγίας ή του προστάτη Αγίου του σπιτιού (αν υπάρχει κάτι τέτοιο) και ένα ανθοδοχείο με λουλούδια ή η ανθοδέσμη που θα έχει στείλει νωρίτερα ο γαμπρός. Στο τραπέζι αυτό θα τοποθετηθεί ο δίσκος με τα κουφέτα και τις βέρες που θα φέρει ο γαμπρός όταν έρθει με την οικογένειά του.

Αφού φθάσουν όλοι οι καλεσμένοι και γίνει η πρώτη γνωριμία και το πρώτο κέρασμα, συνήθως λικέρ με λευκό σοκολατάκι ή μπεζέ ή αμυγδαλωτό, ο πατέρας της νύφης σταυρώνει στο εικόνισμα τις βέρες και τις περνά στον αριστερό παράμεσο των μελλονύμφων. Αν υπάρχει κουμπάρος μπορεί να τις περάσει αυτός. Παραδοσιακά στον αρραβώνα οι βέρες φοριούνται στον αριστερό παράμεσο και στο γάμο μπαίνουν στο δεξί. Εάν επιθυμείτε μπορεί να παρευρίσκεται και ιερέας για να ευλογήσει τον αρραβώνα και να δώσει την ευχή της εκκλησίας στους δύο αρραβωνιασμένους.
Οι βέρες αποτελούν μία πολύ παλιά παράδοση και είναι ένδειξη αφοσίωσης του ενός προς τον άλλο ενώ το κυκλικό σχήμα τους συμβολίζει την αέναη αιώνια αγάπη.Στο εσωτερικό των βερών γράφεται το όνομα του καθενός στη βέρα του άλλου και η ημερομηνία τέλεσης του αρραβώνα.

Στη συνέχεια ακολουθούν τα δώρα προς το ζευγάρι. Πρώτη η οικογένεια του γαμπρού δίνει τα δώρα της στη νύφη ,κυρίως κοσμήματα, δείχνοντας την αγάπη τους και το σεβασμό τους στο πρόσωπο της και στη συνέχεια δωρίζει η οικογένεια της νύφης τον γαμπρό. Αμέσως μετά ο γαμπρός περνάει στο χέρι της νύφης το δαχτυλίδι των αρραβώνων, το οποίο είναι μονόπετρο. Το διαμάντι που στολίζει το δαχτυλίδι, λόγω της καθαρότητας, της λάμψης και της αντοχής του συμβολίζει την καθαρή αγάπη την δύναμη και την αντοχή της σχέσης του ζευγαριού. (πηγή)

8 Απριλίου: Ημέρα του Έθνους των Ρόμα

Η 8η Απριλίου αποτελεί μέρα γιορτής για τους τσιγγάνους όλου του κόσμου, με παρελάσεις, πορείες και συγκεντρώσεις, σε τουλάχιστον 150 πόλεις του κόσμου, εις ανάμνηση του Πρώτου Παγκόσμιου Συνεδρίου τους, που έγινε στο Λονδίνο στις 8 Απριλίου 1971 και έθεσε τις βάσεις για τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους από τη διεθνή κοινότητα.

Οι Τσιγγάνοι (Ρόμα, όπως αυτοαποκαλούνται) είναι ένα έθνος 15.000.000 ψυχών, χωρίς κρατική υπόσταση, με βαρύ φόρο αίματος στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης και ρατσιστική αντιμετώπιση στα μέρη όπου ζουν. (πηγή)

7 Απριλίου: Παγκόσμια Ημέρα Υγείας

Κάθε χρόνο στις 7 Απριλίου εορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα Υγείας, η οποία επικεντρώνεται σε σημαντικά προβλήματα της δημόσιας υγείας που απασχολούν όλο τον κόσμο. Η 7η Απριλίου είναι η ημερομηνία «γέννησης» το 1948 του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, ενός εξειδικευμένου οργάνου του ΟΗΕ για θέματα Υγείας. (πηγή)

4 Απριλίου: Διεθνής Ημέρα κατά των Ναρκών

Η Διεθνής Ημέρα κατά των Ναρκών εορτάζεται κάθε χρόνο στις 4 Απριλίου. Καθιερώθηκε με πρωτοβουλία της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ το Νοέμβριο του 2005, προκειμένου να ευαισθητοποιήσει τους πολίτες του κόσμου σχετικά με τα ναρκοπέδια και την ανάγκη εξάλειψής τους. Η πρωτοβουλία αυτή ήλθε ως συνέχεια της Συνθήκης της Οττάβας για την κατάργηση των ναρκών κατά προσωπικού (1997). Η Ελλάδα υπέγραψε τη Συνθήκη στις 3 Δεκεμβρίου 1997 και την επικύρωσε στις 25 Σεπτεμβρίου 2003. Η Συνθήκη ενεργοποιήθηκε την 1η Μαρτίου 2004.

Σύμφωνα με την αναφορά του «Διεθνούς Παρατηρητηρίου Ναρκοπεδίων», κάθε χρόνο χάνουν τη ζωή τους από νάρκες 15-20.000 άνθρωποι, το 20% των οποίων είναι παιδιά. Ο αριθμός τους βαίνει συνεχώς μειούμενος τα τελευταία χρόνια, χάρη στις συντονισμένες παρεμβάσεις των μ.κ.ο. και των διεθνών οργανισμών, στις κυβερνήσεις των χωρών που διαθέτουν ναρκοπέδια.

Στη χώρα μας, σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία του 2005, τουλάχιστον επτά άτομα έχασαν τη ζωή τους (ανάμεσά τους κι ένας πυροτεχνουργός) και ένας τραυματίστηκε στα ναρκοπέδια του Έβρου, που βρίσκονται στο στόχαστρο της διεθνούς κοινότητας. Πάντως, μέχρι τις 10 Απριλίου 2006, η αρμόδια υπηρεσία του Στρατού (ΤΕΝΞ) είχε αφαιρέσει 10.002 από τις 24.751 νάρκες κατά προσωπικού στα ναρκοπέδια του ποταμού Έβρου. (πηγή)

2 Απριλίου: Παγκόσμια Ημέρα Αυτισμού

Η Παγκόσμια Ημέρα Αυτισμού καθιερώθηκε με απόφαση της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ την 1η Νοεμβρίου 2007 και αποφασίστηκε να γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 2 Απριλίου, αρχής γενομένης από το 2008. Σκοπός της είναι να ενημερώσει την παγκόσμια κοινή γνώμη για τον αυτισμό και τα βήματα που πρέπει να γίνουν για την ομαλή ένταξη των αυτιστικών ατόμων στην κοινωνία.

Ο αυτισμός είναι μια πολύπλοκη νεύρο-ψυχιατρική διαταραχή, που εμποδίζει την ομαλή ανάπτυξη του ανθρώπου και απομονώνει τον πάσχοντα από τον υπόλοιπο κόσμο. Εκδηλώνεται πριν από την ηλικία των 3 ετών και διαρκεί για όλη τη ζωή. Εμφανίζεται πολύ πιο συχνά στα αγόρια, σε μια αναλογία 3-4 αγόρια προς 1 κορίτσι. Υπολογίζεται ότι 535.000 άνθρωποι σ' όλο τον κόσμο πάσχουν από αυτισμό. (πηγή)

2 Απριλίου: Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου

Την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου καθιέρωσε η ΙΒΒΥ, Διεθνής Οργάνωση Βιβλίων για τη Νεότητα, το 1966, την ημέρα των γενεθλίων του μεγάλου δανού παραμυθά Χανς Κρίστιαν Άντερσεν (2 Απριλίου 1805), με σκοπό να εμπνεύσει στα παιδιά την αγάπη για το διάβασμα και να προκαλέσει την προσοχή των μεγαλυτέρων στο παιδικό βιβλίο. (πηγή)

Απρίλιος...

Ο Απρίλιος ή Απρίλης είναι ο τέταρτος μήνας του έτους κατά το Ιουλιανό και το Γρηγοριανό Hμερολόγιο, ο δεύτερος κατά το παλαιό ρωμαϊκό ημερολόγιο και ο όγδοος κατά το Εκκλησιαστικό που αρχίζει τον Σεπτέμβριο. Ο Απρίλιος περιλαμβάνει 30 ημέρες.

Η λέξη "Απρίλιος" ετοιμολογείται από το λατινικό Aprillis, από το ρήμα aperio, που σημαίνει «ανοίγω». Είναι ο μήνας κατά τον οποίο ο καιρός «ανοίγει» και έρχεται η Άνοιξη, όπως σημειώνεται στο Μέγα Συναξαριστή.

Ο Απρίλιος μέχρι την εποχή του Ρωμαίου Αυτοκράτορα Ιουλίου Καίσαρα περιελάμβανε 29 ημέρες και από τότε 30. Ο μήνας αυτός ήταν αφιερωμένος στη θεά Αφροδίτη. Ιδιαίτερα όμως αφιερωμένες στη θεά ήταν η 1η Απριλίου και η 23η Απριλίου όπου και εορτάζονταν τα λεγόμενα Vinalia priora όπου οι Ρωμαίοι δοκίμαζαν το πρώτο παραγόμενο κρασί.

Ο ελληνικός λαός αποκαλεί τον μήνα αυτόν και με τα ονόματα Απρίλης, Απρίλες, Αϊγιωργίτης και Λαμπριάτης από τις συμπτωματικά μεγάλες θρησκευτικές εορτές που τελούνται το μήνα αυτό. Ο Απρίλιος και ο Μάιος θεωρούνται οι καθ΄ αυτού μήνες των λουλουδιών εξ ου και η ονομασία Απριλομάης ή το λαογραφικό: "Ο Απρίλης με λουλούδια και ο Μάης με τα ρόδα". (πηγή)

Πάσχα

O όρος Πάσχα προέρχεται από το αραμαϊκό πασ'ά και το εβραϊκό πέσαχ. Η Βίβλος συσχετίζει το πέσαχ με το ρήμα πασάχ πού σημαίνει είτε χωλαίνω, είτε εκτελώ τελετουργικό χορό γύρω από τη θυσία (Γ' Βασ. 18:21,26), είτε, μεταφορικά, "ξεφεύγω", "προσπερνώ", "απαλλάσσω". Το Πάσχα, είναι η προσπέραση του αγγέλου του Θεού πάνω από τα σπίτια των Ισραηλιτών, ενώ έπληττε με θάνατο τα πρωτότοκα αγόρια των σπιτιών των Αιγυπτίων.

Σύμφωνα με την τις Εβραϊκές Γραφές, το Πάσχα αποτελούσε ανάμνηση της εξόδου από την δουλεία της Αιγύπτου υπό την ηγεσία του Μωυσή μέσω θεϊκής παρέμβασης. Το Πάσχα αποτελούσε οικογενειακή εορτή. Εορταζόταν νύχτα, στην πανσέληνο της εαρινής ισημερίας, την 14η του μήνα Αβίβ (που ονομάστηκε Νισάν μετά την Βαβυλωνιακή εξορία) με προσφορά στο νεαρού ζώου, χρονιάρικου, για να ευλογηθεί από το Θεό όλο το κοπάδι. Το σφάγιο ήταν αρνί ή κατσίκι, αρσενικό και αρτιμελές (Εξ. 12:3-6), δεν έπρεπε να σπάσει κανένα κόκαλο του (Έξ. 12:46, Αρ. 9:12) ενώ το αίμα του ως ένδειξη προστασίας, το έβαζαν στην είσοδο κάθε σπιτιού (Εξ. 12:7,22). Οι μετέχοντες στο δείπνο ήταν ντυμένοι, έτοιμοι για ταξίδι (Έξ. 12:8-11).

Αυτά τα στοιχεία νομαδικής, οικογενειακής ζωής μας δείχνουν μια πολύ παλαιότερη προέλευση του Πάσχα, που θα μπορούσε να είναι η θυσία που ζήτησαν οι Ισραηλίτες από τον Φαραώ να πάνε να γιορτάσουν στην έρημο (Έξ. 3:18, 5:1 εξ). Παρ' όλα αυτά όμως, η έξοδος από την Αίγυπτο έδωσε στο Πάσχα την οριστική του σημασία.

Το αναμνηστικό γεύμα του ιουδαϊκού Πάσχα, το οποίοι περιλαμβάνει άζυμο ψωμί και κρασί, ονομάζεται Σεντέρ.

Το Χριστιανικό Πάσχα, ή κοινώς Πασχαλιά ή ελληνοπρεπώς Λαμπρή, και ειδικότερα η Ανάσταση του Χριστού ή απλώς Ανάσταση, είναι η σπουδαιότερη γιορτή του χριστιανικού εκκλησιαστικού έτους. Γιορτάζεται την πρώτη Κυριακή μετά την πανσέληνο που ακολουθεί την εαρινή ισημερία της 21ης Μαρτίου μη συμπεριλαμβανομένης, κατά το Ιουλιανό ημερολόγιο στην Ορθόδοξη εκκλησία και κατά το Γρηγοριανό στην Ρωμαιοκαθολική. Γιορτάζεται η ανάσταση του Ιησού Χριστού που πιστεύεται ότι έγινε το 33 μ.Χ.

Η εορτή της Ανάστασης του Ιησού Χριστού, λόγω της σπουδαιότητός της, επηρεάζει το εορτολόγιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας τόσο 40 ημέρες πριν από αυτό (Μεγάλη Τεσσαρακοστή, Τριώδιο) όσο και 50 ημέρες μετά (περίοδος Πεντηκοσταρίου). Οι ακολουθίες που τελούνται τότε έχουν αρχαιοπρέπεια (ανάγονται στους πρώτους αιώνες του Χριστιανισμού όπως η αφή του Αγίου Φωτός), κατάνυξη και λαμπρότητα, και περιγράφονται λεπτομερώς στο τυπικό της Εκκλησίας.

Τα λαϊκά έθιμα κατά το σύγχρονο εορτασμό της Ανάστασης στην Ελλάδα, περιλαμβάνουν δείπνο με κύριο φαγητό τη μαγειρίτσα, το βράδυ της Ανάστασης, το τσούγκρισμα των κόκκινων αυγών στο σπίτι ή έξω από την Εκκλησία, το «φιλί της αγάπης» την ώρα της Ανάστασης, το σούβλισμα του αρνιού κατά την Κυριακή του Πάσχα... (πηγή)