Τετάρτη 3 Νοεμβρίου 2010

Γάμος...



Με αφορμή του ότι γίνομαι κουμπάρα... :)

Ο ελληνικός ορθόδοξος γάμος αποτελείται από δυο σημαντικά μέρη, τον αρραβώνα και την τελετή του γάμου.

Η γαμήλια τελετή ξεκινάει με τον αρραβώνα. Το ζευγάρι περιμένει στην πόρτα της εκκλησίας όπου ο ιερέας, σύμφωνα με όσα υπαγορεύει η θρησκεία, θα τους ρωτήσει αν είναι δική τους επιθυμία να έρθουν εις γάμου κοινωνία. Έπειτα θα τους οδηγήσει μέσα στην εκκλησία μπροστά από το τραπέζι του μυστηρίου. Ο ιερέας θα ευλογήσει τις βέρες και ο κουμπάρος θα τις περάσει στο δεξί χέρι του ζευγαριού όπου θα αλλάξει τις βέρες τρεις φορές, συμβολίζοντας την ένωση τους «...εις σάρκαν μιαν», υποδεικνύοντας την αποδοχή άνευ όρων του ενός από τον άλλο και το πνεύμα αμοιβαίας στήριξης. Το κυκλικό σχήμα της βέρας είναι αντιπροσωπευτικό της αιωνιότητας του γάμου. Όπως ένας κύκλος δεν έχει αρχή και τέλος, έτσι και η ένωση του ζευγαριού είναι αιώνια και ατέρμονη.Ο ιερέας θα ευλογήσει την ένωση αυτή τοποθετώντας το άμφιο του πάνω στα ενωμένα χέρια του ζευγαριού. Τα δεξιά χέρια της νύφης και του γαμπρού θα παραμείνουν ενωμένα σε όλη την διάρκεια της τελετής για να συμβολίσουν την ενότητα του ζευγαριού. Τα χέρια θα ενωθούν την ώρα που θα επικαλούνται ότι ο Θεός «...τους ενώνει σε μια σκέψη, τους στεφανώνει σε μια σάρκα, τους μεταφέρει την χαρά της απόκτησης παιδιών...». 

Συνέχεια έχει η τελετή του γάμου, η οποία κορυφώνεται με την στέψη του ζευγαριού. Παλαιότερα, το ζευγάρι κρατούσε δυο αναμμένα κεριά κατά την διάρκεια της τελετής, αλλά αργότερα αντικαταστάθηκαν από δυο λαμπάδες, δεξιά και αριστερά από το τραπέζι του μυστηρίου. Τα αναμμένα κεριά συμβολίζουν τον Ιησού Χριστό, το Φως του κόσμου σύμφωνα με την χριστιανική θρησκεία, που θα «φωτίσει» και θα ευλογήσει το ζευγάρι στο ξεκίνημα της νέα τους ζωής. Ο ιερέας, κρατώντας τα στέφανα θα σχηματίσει το σημείο του σταυρού στο μέτωπο του γαμπρού και της νύφης πριν τα τοποθετήσει στα κεφάλια τους. Τα στέφανα συνδέονται με μια κορδέλα και αντιπροσωπεύουν την ένωση των δυο αυτών ανθρώπων, την ανταμοιβή για την αρετή και την αφοσίωση τους και το ξεκίνημα της κοινής τους ζωής, του δικού τους «Βασιλείου». Το ζευγάρι ασπάζεται τα στέφανα και ο κουμπάρος θα τα αλλάξει τρεις φορές, για να συμβολίσει την ισότιμη, αξιοπρεπή και με αμοιβαία αγάπη στεφάνωση. Το στρογγυλό σχήμα των στεφανιών κρατάει την ύπαρξη του κακού μακριά από το ζευγάρι.

Μετά από την στέψη, ο ιερέας θα διαβάσει εδάφια από το Ιερό Ευαγγέλιο που αναφέρονται στα καθήκοντα του γάμου. Μια κούπα από ευλογημένο κρασί, προσφέρεται στους νεόνυμφους και από την οποία ο κάθε ένας θα πιεί τρεις γουλιές. Η διαδικασία αυτή συμβολίζει ότι από την ημέρα αυτή και μετά θα μοιράζονται όλες τις εμπειρίες της ζωής από κοινού. Σειρά έχει ο Χορός του Ησαΐα όπου ο ιερέας κρατώντας το βιβλίο του Ιερού Ευαγγελίου οδηγεί το ζευγάρι γύρω από το τραπέζι μυστηρίου τρεις φορές εις το όνομα της Αγίας Τριάδας. Ο κυκλικός αυτός χορός συμβολίζει την αιωνιότητα του γάμου. ‘Όπως ο κύκλος, έτσι και ο γάμος δεν έχει αρχή και τέλος. Αυτά είναι τα πρώτα βήματα μεγάλης αγαλλίασης και ευτυχίας της νύφης και του γαμπρού. Την ώρα που το ζευγάρι, χορεύει τον χορό του Ησαΐα, οι καλεσμένοι τους ραίνουν με ρύζι και ροδοπέταλα για να «ριζώσει» ο γάμος τους. Το ρύζι, συμβολίζει την ευχή για αφθονία και πλούτο στην νέα ζωή του ζευγαριού.

Η τελετή τελειώνει με τον ιερέα να σηκώνει τα στέφανα από τα κεφάλια των νεόνυμφων και να λύνει τα ενωμένα χέρια τους με το Ιερό Ευαγγέλιο, θέλοντας να δείξει πως μόνο ο Θεός μπορεί πλέον να μπει ανάμεσα στο ζευγάρι.

Το ζευγάρι θα ευχαριστήσει τους καλεσμένους για την παρουσία τους και έπειτα θα μοιραστούν οι μπομπονιέρες, σαν ένδειξη ευγνωμοσύνης για την παρουσία τους στο γάμο. Οι μπομπονιέρες περιέχουν συνήθως μονό αριθμό κουφέτων που συμβολίζουν την «αδιαιρετότητα» του ζευγαριού και τις «πικρές» και «γλυκές» στιγμές που θα γευτούν στην νέα τους ζωή. Αφού το ζευγάρι υπογράψει τις άδειες γάμου, ακολουθεί, συνήθως, δεξίωση, όπου το νεόνυμφοι χορεύουν τον πρώτο χορό της βραδιάς και έπειτα ακολουθούν οι οικογένειες του γαμπρού και της νύφης.


  • Τα κουφέτα τα οποία τοποθετούνται στον δίσκο με τα γαμήλια στεφάνια και που αργότερα θα προσφερθούν στους καλεσμένους, είναι Ελληνική παράδοση. Το λευκό συμβολίζει την αγνότητα. Το σχήμα αυγού αντιπροσωπεύει την καινούργια ζωή που ξεκινάει με τον γάμο. Η σκληράδα του κουφέτου υποδεικνύει την αντοχή και το σθένος του γάμου ενώ η γλυκύτητα της ζάχαρης συμβολίζει τις γλυκές απολαύσεις του κοινού βίου. Η γλυκόπικρη γεύση αντιπροσωπεύει τις χαρές και τις λύπες ενώ το γλυκό περίβλημα είναι η ελπίδα ότι η ζωή θα τους φέρει περισσότερες χαρές απ’ ότι λύπες. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου