*
Στις 24 Φεβρουαρίου του 1994 η Βουλή των Ελλήνων ανακήρυξε με ομόφωνη απόφασή της την 19η Μαΐου ως “Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στο Μικρασιατικό Πόντο”. Η αναγνώριση αυτή, παρά την πολυετή καθυστέρηση, δικαίωσε ηθικά τον ποντιακό ελληνισμό και συνέδεσε το σύγχρονο ελληνισμό με το παρελθόν του μέσω μιας διαδικασίας συλλογικής μνήμης.
Η επιλογή της συγκεκριμένης μέρας από τους Ποντίους ως ημέρας μνήμης έχει συμβολικό χαρακτήρα. Την 19η Μαΐου 1919 ο Μουσταφά Κεμάλ αποβιβάστηκε στη Σαμψούντα και ήρθε σε συνεννόηση με τις ένοπλες συμμορίες της περιοχής. Ένα όργιο βίας και αυθαιρεσίας ξέσπασε τότε και νέα δεινά ήρθαν να προστεθούν στις μέχρι τότε δοκιμασίες του Ποντιακού Ελληνισμού. Στην Τουρκία η ίδια ημέρα έχει ανακηρυχθεί “γιορτή της τουρκικής νεολαίας”. Είναι η επέτειος της εθνικής παλιγγενεσίας των Τούρκων.
Γενοκτονία
Συγκεκριμένα ο όρος σημαίνει τη μεθοδική εξολόθρευση, ολική ή μερική, μιας εθνικής, φυλετικής ή θρησκευτικής ομάδας. Ο γενοκτόνος δεν εξοντώνει μια ομάδα για κάτι που έκανε, αλλά για κάτι που είναι. Στην περίπτωση των Ελλήνων του Πόντου το έγκλημα διαπράχθηκε, επειδή ήταν Έλληνες και Χριστιανοί.
Η γενοκτονία ως όρος μπήκε στο λεξιλόγιο όλων των γλωσσών κυρίως από τη δίκη της Νυρεμβέργης το 1945, κατά την οποία δικάστηκε η ηγεσία των ναζιστών εγκληματιών του πολέμου. Αποτελεί το βαρύτερο έγκλημα σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, για το οποίο μάλιστα δεν υπάρχει παραγραφή.
Η διεθνής κοινότητα αναγνώρισε άμεσα ή έμμεσα τις άλλες δύο γενοκτονίες του αιώνα μας, των Εβραίων και Αρμενίων. Η γενοκτονία των Ποντίων, αν κι έχει τις ίδιες ηθικές αναλογίες, αποτελεί δυστυχώς τη λιγότερο μνημονευόμενη και περισσότερο λησμονημένη από τους εθνικούς και διεθνείς οργανισμούς.
Οι Έλληνες του Πόντου, από τη Σινώπη μέχρι τον Όφη στα παράλια και την ενδοχώρα, στην Αμάσεια, τη Σεβάστεια και την Αργυρούπολη, υπήρξαν θύματα του νεοτουρκικού κεμαλικού ρατσιστικού σχεδίου δημιουργίας ενός εθνικά ομοιογενούς τουρκικού κράτους. Αυτό το σχέδιο προϋπέθετε τη συστηματική γενοκτονία των αλλοεθνών αυτόχθονων ομάδων της υπό διάλυση Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Το 1911, σε συνέδριο που έγινε στη Θεσσαλονίκη, πάρθηκε απόφαση από τους νεότουρκους για εξόντωση Ελλήνων και Αρμενίων. Ανάμεσα σε άλλα ειπώθηκαν τα εξής: “"Η Τουρκία πρέπει να γίνει μωαμεθανική χώρα, όπου η μωαμεθανική δύναμη και οι μωαμεθανικές αντιλήψεις θα κυριαρχούν και κάθε άλλη θρησκευτική προπαγάνδα θα καταπνίγεται… Και είναι ολοκάθαρο ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει με την πειθώ. Άρα πρέπει να χρησιμοποιηθεί βία…”"
Σε μυστική σύσκεψη, υπό την προεδρία του Ταλαάτ πασά, ο Δρ. Μπεχεντίν Σακίρ είχε δηλώσει: “"Τα έθνη που απόμειναν από παλιά στην αυτοκρατορία μας, μοιάζουν με ξένα και βλαβερά χόρτα, που πρέπει να ξεριζωθούν”."
Στην ίδια σύσκεψη ο Δρ. Ναζίρ είχε πει: “…"θέλω μόνο να ζήσει ο Τούρκος… Εκτός των Τούρκων όλα τα άλλα στοιχεία να εξοντωθούν…”"
Από αυτά τα σχέδια και τις απάνθρωπες επιδιώξεις, έχουν πικρή εμπειρία πλέον, εκτός από τους Αρμενίους και τους Έλληνες του Πόντου και της Μικράς Ασίας, και οι Ελληνοκύπριοι, οι Έλληνες της Ίμβρου, της Τενέδου, της Κωνσταντινούπολης και οι Κούρδοι.
Ο Γερμανός αξιωματικός Λίμαν φον Σάντερς, εμπνευστής του σχεδίου γενοκτονίας των Χριστιανικών πληθυσμών της Μικρασίας και καθοδηγητής των τουρκικών αρχών στο φρικτό έργο τους, αφού πρότεινε κάποια απάνθρωπα μέτρα εξόντωσης του Ελληνισμού του Πόντου διαβεβαίωνε: "“…σας υπόσχομαι ότι… με το σύστημα, που προτείνω, ο θάνατός τους θα είναι βέβαιος… η μισητή και άτιμη αυτή ράτσα θα ξεκληρισθεί και θα χαθεί για πάντα…"
Έτσι από το 1915, και συστηματικότερα μετά την αποβίβαση του Μουσταφά Κεμάλ (Ατατούρκ) στη Σαμψούντα στις 19 Μαΐου του 1919, με αρχηγό τουρκικών συμμοριών τον αιμοσταγή Λαζό Τοπάλ Οσμάν οργανώθηκε και εκτελέστηκε το σχέδιο της Γενοκτονίας.
Οι μέθοδοι και τα μέσα που χρησιμοποίησαν πρώτα οι οθωμανικές και έπειτα η κεμαλική κυβέρνηση, για να εξολοθρεύσουν τον Ποντιακό Ελληνισμό, αφορούσαν:
Α) την εξόντωση αντρών που βρίσκονταν σε στρατεύσιμη ηλικία. Το σχέδιο περιελάμβανε:
1. Επιστράτευση και εξόντωση νέων.
2. Τάγματα εργασίας - τάγματα θανάτου
3. Στρατόπεδα συγκέντρωσης
4. Δεκαοχτάωρη εργασία και αγγαρείες κάτω από άθλιες συνθήκες.
5. Οι στρατευμένοι και συλληφθέντες ήταν υποχρεωμένοι να σπάνε πέτρες, να κόβουν ξύλα, να καθαρίζουν χιόνια, να ισοπεδώνουν δρόμους, να πεζοπορούν χιλιάδες χιλιόμετρα.
6. Τους έβγαζαν από θερμό λουτρό και τους υποχρέωναν να πεζοπορούν γυμνοί σε δριμύ χειμωνιάτικο ψύχος.
Β) την εξόντωση γυναικοπαίδων και ηλικιωμένων. Στο σχέδιο αυτό περιλαμβάνονταν τα εξής:
1. Επιδρομές σε χριστιανικά χωριά με το πρόσχημα της σύλληψης φυγοστράτων. Βιασμοί, δολοφονίες, λεηλασίες περιουσιών.
2. Βίαιες εκτοπίσεις και αναγκαστικές μετοικεσίες.
3. Αρπαγή βρεφών και μικρών παιδιών από τις μητέρες τους και εξισλαμισμός τους.
4. Πορείες εκατοντάδων χιλιομέτρων στην αφιλόξενη ενδοχώρα κάτω από τις πλέον αντίξοες καιρικές συνθήκες, χωρίς επαρκή σίτιση και χωρίς τη στοιχειώδη παροχή ιατρικής φροντίδας.
5. Τα καραβάνια των εκτοπισμένων ήταν εντελώς απροστάτευτα, από όπου και αν περνούσαν, δέχονταν επιθέσεις και στις κακουχίες της πορείας προσθέτονταν η βία και η κακοποίηση από ένοπλες συμμορίες.
6. Οι αιχμάλωτοι αναγκάζονταν να καταλύσουν σε εγκαταλειμμένα χωριά, σε ερειπωμένα σπίτια που ήταν μολυσμένα από τύφο και άλλες θανατηφόρες ασθένειες.
Στη φυσική και ηθική εξόντωση του Ποντιακού Ελληνισμού απέβλεπε και η πολλές φορές μέχρι θανάτου καταδίωξη της πνευματικής του ηγεσίας. Τα διαβόητα “Δικαστήρια της Ανεξαρτησίας”, που στήθηκαν πρόχειρα στη Σαμψούντα μετά από εντολή του Μουσταφά Κεμάλ, αφού προηγήθηκαν προκατασκευασμένες δίκες-παρωδία έστειλαν στην αγχόνη , κληρικούς, δασκάλους, συγγραφείς, εμπόρους, διανοούμενους, τους σημαντικότερους εκπροσώπους των δραστήριων ελληνικών κοινοτήτων του δυτικού Πόντου.
Η περίοδος 1916 – 1923 ήταν το αποκορύφωμα του ξεριζωμoύ των Ελλήνων του Πόντου, που ήρθε να διακόψει μια τρισχιλιετή ιστορική συνέχεια. Τελικός απολογισμός: 353.000 εξοντώθηκαν, με πράξεις που δεν υπάρχουν λόγια να τις περιγράψουν. 1.500.000 πήραν το δρόμο της προσφυγιάς προς τη μεσημβρινή και τη Νότια Ρωσία.. Μετά τη Συνθήκη της Λοζάνης και την ανταλλαγή των πληθυσμών ο αποδεκατισμένος ποντιακός ελληνισμός παίρνει το δρόμο του γυρισμού στην προαιώνια πατρίδα με μόνη παρηγοριά το «Ή Ρωμανία πέρασε, ανθεί και φέρει κι άλλα». Κανείς Ελληνοπόντιος δεν απέμεινε στην ιστορική του εστία, εκτός από 300.000 που βίαια εκτουρκίστηκαν και εξισλαμίστηκαν.
* Οφείλω να αναφέρω ότι δεν εγγυώμαι για την πλήρη πιστότητα των πληροφοριών που παραθέτω, διότι δηλώνω κάπως άσχετη επί του θέματος...
Η Διαμαντοπούλου τιμά την γενοκτονία επιλέγοντας Κεμάλ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο αστείρευτο συμπλεγματισμό όσων το λυμαίνονται βγάζει στις Πανελλαδικές Εξετάσεις το Υπουργείο (μη εθνικής) Παιδείας. Οι εξεταζόμενοι στο μάθημα της Λογοτεχνίας για την εισαγωγή τους στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα της χώρας, είδαν σήμερα, 19 Μαΐου, ημέρα μνήμης της Ποντιακής Γενοκτονίας όπυ χιλιάδες Πόντιοι σφαγιάστηκαν μετά από διαταγή του ίδιου του Κεμάλ, ένα θέμα που μύριζε Διαμαντοπούλου, Δραγώνα και Ρεπούση από χιλιόμετρο.
Σύμφωνα με μαρτυρίες εξεταζομένων, το κείμενο, στο οποίο εκλήθησαν να εξετασθούν, λέγεται «Στου Κεμάλ το σπίτι», ανήκει στην συλλογή «Η μόνη κληρονομιά» και γράφτηκε το 1974 από τον Γιώργο Ιωάννου (1927-1985), πρόσφυγα από την Ανατολική Θράκη! Πραγματεύεται τις διαδοχικές επισκέψεις μίας τουρκάλας που είχε εγκαταλείψει την Θεσσαλονίκη με την ανταλλαγή των πληθυσμών, στο σπίτι που κατοικούσε, δίπλα ακριβώς σε αυτό που γεννήθηκε Κεμάλ, που σήμερα φιλοξενεί το τουρκικό προξενείο.
Είναι το ίδιο σπίτι που το 1955 οι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες τοποθέτησαν μιας μικρής ισχύος βόμβα και στην συνέχεια διέδωσαν πως ανατινάχθηκε από τους Έλληνες, με αποτέλεσμα την καταστροφή του Ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης με τα γνωστά «Σεπτεμβριανά».
Η απόλυτη σύμπνοια της «Παιδείας» με την συμφωνία «εκλειάνσεως» των ιστορικών παθών της χώρας μας από τον Κεμάλ, τους προγόνους και τους απογόνους του δεν μας εκπλήσσει. Είναι γνωστό ποια «σχολή» κάνει κουμάντο μέσα στο υπουργείο και ποιοι επιλέγουν την διδακτική ύλη. Εκείνο που μας ενοχλεί και το φωνάζουμε είναι ότι επέλεξαν τη μέρα της εξόντωσης των συμπατριωτών μας από τον αρχισφαγέα Κεμάλ για να προπαγανδίσουν στην νεολαία και τους επίδοξους επιστήμονές της, ότι υπήρξαν και Τούρκοι πρόσφυγες που αναγκάστηκαν να «συνωστισθούν» και να εγκαταλείψουν τις εστίες τους. Πρόκειται για άνευ προηγουμένου έμφαση του ραγιαδισμού, της ηττοπάθειας και του αφελληνισμού που καλλιεργούν στην νεολαία τα πιόνια της Νέας Τάξεως.
Σύντομα βέβαια, οι απόγονοι της Τουρκάλας θα μπορούν να βλέπουν το σπίτι της γιαγιάς τους από ψηλά, αφού τα τουρκικά F-16 θα κάνουν σε λίγο παραβιάσεις στο σύνολο του ελληνικού εναερίου χώρου... Να δούμε τότε πώς θα «εκλειάνουμε» τα πάθη...